Wyrok NSA z dnia 8 marca 2023 r., sygn. II OSK 190/22
Zagospodarowanie przestrzenne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie sędzia NSA Tomasz Bąkowski sędzia del. WSA Grzegorz Rząsa (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 26 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Bd 264/21 w sprawie ze skargi Miasta B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] grudnia 2020 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od K. L. na rzecz Miasta B. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 26 maja 2021 r., sygn. akt II SA/Bd 264/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy (dalej: "WSA w Bydgoszczy"), po rozpoznaniu sprawy ze skargi Miasta B. (dalej: "skarżący") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. (dalej: "Kolegium") z [...] grudnia 2020 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta B. (dalej: "Prezydent") z [...] lutego 2014 r., nr [...], w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu gminnym, polegającej na nadbudowie, przebudowie i zmianie sposobu użytkowania budynku gospodarczego na zaplecze edukacyjno-sportowe Zespołu Szkół nr [...] w B. dla ww. placówki i uczniowskiego Klubu Sportowego "[...]" na nieruchomości oznaczonej nr ew. [...], obr. [...], przy ul. [...] w B.: 1. uchylił zaskarżoną decyzję Kolegium, 2. zasądził od Kolegium na rzecz Miasta B. kwotę 680 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
2. Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył K. L., zaskarżając go w całości i zarzucając:
1. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 1 § 1 i 2 p.p.s.a. poprzez jedynie pozorne sprawowanie kontroli nad działalnością administracji publicznej, podczas gdy Sąd pierwszej instancji całkowicie pomija fakt wydania decyzji dot. lokalizacji inwestycji celu publicznego z rażącym naruszeniem prawa, co z kolei pozostaje w sprzeczności z obowiązkiem spoczywającym na sądzie administracyjnym, zgodnie z którym ma za zadanie sprawować kontrolę w szczególności pod względem zgodności z prawem działań podejmowanych przez organy administracji publicznej;
2. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 53 ust. 7 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 293 ze zm., dalej: "u.p.z.p.") poprzez nieprawidłową wykładnię, polegającą na przyjęciu, że nie stwierdza się nieważności decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, jeżeli od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia upłynęło 12 miesięcy, bez uwzględniania, że decyzja dotycząca lokalizacji inwestycji celu publicznego została pierwotnie zaskarżona w terminie krótszym aniżeli 12 miesięcy od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji, co zaś ma wpływ na sposób obliczania ww. terminu, albowiem późniejsze rozstrzygnięcia wydawane w sprawie nie musiały zapaść w zakreślonym terminie ustawowym, aby możliwe było stwierdzenie nieważności decyzji;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
