Postanowienie NSA z dnia 23 marca 2023 r., sygn. II OSK 451/23
Planowanie przestrzenne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi M. W. o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. akt II OSK 792/22, którym oddalono skargę kasacyjną M. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 grudnia 2021 r., sygn. akt II SA/Lu 404/20, w sprawie ze skargi M. W. na uchwałę Rady Miasta Lublin z dnia 1 lipca 2019 r. nr 283/VIII/2019 w przedmiocie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Lublin postanawia: 1. odrzucić skargę o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. akt II OSK 792/22, 2. zwrócić M. W. ze środków budżetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego kwotę 150 (sto pięćdziesiąt) złotych tytułem uiszczonego wpisu od skargi o wznowienie postępowania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 grudnia 2022 r., sygn. akt II OSK 792/22, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną M. W. (dalej: skarżąca lub wnioskodawczyni) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 grudnia 2021 r., sygn. akt II SA/Lu 404/20, w sprawie ze skargi M. W. na uchwałę Rady Miasta Lublin z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Lublin. NSA podzielił stanowisko skarżącej, że WSA w Lublinie błędnie stwierdził, że poddana kontroli Sądu I instancji uchwała nie narusza interesu prawnego skarżącej. W tym zakresie NSA podzielił stanowisko wyrażone przez NSA w niniejszej sprawie w postanowieniu z dnia 22 czerwca 2020 r. sygn. akt II OSK 976/20. Wówczas NSA stwierdził, że Sąd I instancji odrzucając skargę skarżącej na podstawie art. 58 § 1 pkt 5a P.p.s.a. z uwagi na brak wykazania interesu prawnego w zaskarżeniu uchwały zgodnie z wymogami art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym nie uwzględnił w wystarczający sposób stopnia szczegółowości tych zapisów Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, które odnoszą się do terenów bezpośrednio sąsiadujących z nieruchomością skarżącej (tzw. G.). W postanowieniu tym NSA zauważył, że z konkretnych zapisów Studium dotyczących spornego terenu wynika, że dotychczas niezabudowany teren w znacznej części przeznaczony będzie m.in. pod tereny zabudowy wielorodzinnej, wielorodzinnej/usługowej, wielorodzinnej/jednorodzinnej, jednorodzinnej i usługowej. Według NSA już sama okoliczność tak znaczącej jak w niniejszej sprawie możliwości zmiany przeznaczenia terenów bezpośrednio sąsiadujących z nieruchomością skarżącej (z terenów niezabudowanych/zielonych na tereny zabudowy mieszkaniowej i usługowej) może świadczyć o posiadaniu przez skarżącą interesu prawnego w zaskarżeniu przedmiotowej uchwały, a wiąże się to m.in. z różnego rodzaju immisjami związanymi z eksploatacją planowanych obiektów mieszkalnych i usługowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
