Wyrok NSA z dnia 25 kwietnia 2023 r., sygn. II OSK 980/20
W przypadku rozpoznawania chorób zawodowych, kluczowe jest stwierdzenie istnienia warunków narażających na ich powstanie, a nie udowodnienie bezpośredniego związku przyczynowego między warunkami pracy a chorobą. Przekroczenie dopuszczalnych norm ekspozycji na szkodliwe czynniki w środowisku pracy nie jest niezbędnym warunkiem do uznania choroby za zawodową. Decyzja o uznaniu choroby za zawodową nie oznacza ustalenia odpowiedzialności pracodawcy za jej powstanie.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia del. WSA Anna Szymańska Protokolant: starszy asystent sędziego Rafał Jankowski po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej N. sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 listopada 2019 r. sygn. akt VII SA/Wa 1730/19 w sprawie ze skargi N. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Mazowieckiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2019 r. nr DE HPN/01386/2019 w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej 1. prostuje komparycję zaskarżonego wyroku w ten sposób, że w miejsce oznaczenia jako Przewodniczącego Sędzi WSA Jolanty Augustyniak-Pęczkowskiej winno być Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, 2. oddala skargę kasacyjną, 3. zasądza od N. sp. z o.o. z siedzibą w Krakowie na rzecz Mazowieckiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 4. oddala wniosek P. S.A. z siedzibą w W. o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 20 listopada 2019 r., VII SA/Wa 1730/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Warszawie oddalił skargę N. sp. z o.o. z/s w K. (Spółka) na decyzję Mazowieckiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie (MPWIS) z 5 czerwca 2019 r., nr DE HPN/01386/2019, w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, na skutek zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej u J.L., skierowanego przez Małopolski Ośrodek Medycyny Pracy w Krakowie, Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w m. st. Warszawie (PPIS) wszczął postępowanie w przedmiocie podejrzenia choroby zawodowej. W sprawie został zlecona ocena lekarska stanu zdrowia, którą przeprowadziła jednostka orzecznicza I stopnia (Małopolski Ośrodek Medycyny Pracy w Krakowie) wydając w dniu 27 marca 2018 r. orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej u J.L., tj. obustronnego trwałego odbiorczego ubytku słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowanego hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym. W sprawie przeprowadzono również badanie przez jednostkę orzecznicza II stopnia (Instytut Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S.), która w dniu 6 września 2018 r. po przebadaniu pacjenta, wydała orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania u Zainteresowanego choroby zawodowej. J.L., po zapoznaniu się z aktami sprawy złożył dodatkowe wyjaśnienia, załączając wynik badania słuchu z 25 stycznia 2017 r. i dwa świadectwa pracy z N. Sp. z o.o. w K.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
