Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2023 r., sygn. II FSK 229/22
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Wolf- Kalamala Sędzia WSA del. Alicja Polańska Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 lipca 2021 r. sygn. akt I SA/Wr 18/21 w sprawie ze skargi Ł. R. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Ł. R. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z 13 lipca 2021 r., sygn. akt I SA/Wr 18/21, w sprawie ze skargi Ł. R. (dalej: "Skarżący") na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: "DKIS") z dnia 3 listopada 2020 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.; dalej: "p.p.s.a.") uchylił zaskarżoną decyzję.
2.1. Pełnomocnik organu podatkowego wniósł skargę kasacyjną i zaskarżył powyższy wyrok w całości zarzucając mu na podstawie art. 174 pkt. 1 i 2 p.p.s.a.:
a) naruszenie przepisów postępowania w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 146 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) oraz art. 151 p.p.s.a. w związku z art. 120 i w zw. z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2021, poz. 1540 ze zm., dalej: "O.p.") poprzez błędne przyjęcie przez Sąd, że wydana interpretacja narusza w/w przepisy w związku z wprowadzeniem przez organ - wbrew wyraźnemu przepisowi ustawy - dodatkowego warunku skorzystania z ulgi IP Box. Powyższe naruszenie przepisów doprowadziło Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu do uwzględnienia skargi i bezpodstawnego uchylenia odpowiadającej prawu interpretacji podczas gdy skarga powinna zostać oddalona, na podstawie art. 151 p.p.s.a., gdyż w niniejszej sprawie organ nie dopuścił się naruszenia w/w przepisów;
b) naruszenie przepisów prawa materialnego, tj. art. 30cb ust. 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f.") poprzez ich błędną wykładnię i w konsekwencji niewłaściwą ocenę zastosowania polegającą na przyjęciu, że bieżące prowadzenie odrębnej ewidencji, o której mowa w tym przepisie, nie stanowi przesłanki, od której zależy prawo do skorzystania z ulgi IP Box i możliwe jest stworzenie jej dopiero w przyszłości na potrzeby złożenia rocznego rozliczenia po to by wypełnić obowiązek do zastosowania preferencyjnej stawki podatku, podczas gdy prawidłowa wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że warunkiem uznania ewidencji za prawidłową i spełniającą cel regulacji zawartej w art. 30cb u.p.d.o.f. jest jej prowadzenie na "bieżąco", (tj. od początku okresu, za który podatnik chce skorzystać z ulgi podatkowej) oraz dokonywanie w niej zapisów sukcesywnie .
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
