Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2022 r., sygn. II GSK 263/19
Gry losowe
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek (spr.) Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia NSA Andrzej Kuba po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Moniki Mitas od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 listopada 2018 r. sygn. akt III SA/Łd 686/18 w sprawie ze skargi (...) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia (...)r. nr (...) w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automatach poza kasynem gry 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od (...) na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 2700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 listopada 2018 r., sygn. akt III SA/Łd 686/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę M. M. (dalej: skarżąca, strona) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 5 czerwca 2018 r., nr 1001-IOA.4246.753.2017.7.AD UNP:1001-18-052892, w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry.
Od przedmiotowego wyroku skarżąca złożyła skargę kasacyjną, wnosząc o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i rozpoznanie skargi przez stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu pierwszej instancji oraz o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, zarzucając zaskarżonemu wyrokowi: naruszenie prawa materialnego w postaci konstytucyjnej zasady nieretroakcji wyrażonej w art. 2 Konstytucji RP przez jej błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że zasada ta "chroni" jednostkę przed bezpośrednim zastosowaniem przepisów sankcyjnych uchwalonych po dacie zdarzenia i nieprzewidujących w ogóle sankcji za zachowanie skarżącej, z którym wiąże się ich zastosowanie, a zarazem "gwarantuje" jednostce zastosowanie nieobowiązującego w dacie orzekania przepisu przez nałożenie w oparciu o tenże przepis sankcji nieprzewidzianej w tejże dacie przez prawo, podczas gdy zasada ta zabezpiecza jednostkę przed nałożeniem sankcji w oparciu o przepisy nieobowiązujące w dacie zdarzenia, z którym wiąże się ich zastosowanie, lecz nie stanowi podstawy prawnej - wbrew całkowicie mylnemu wyobrażeniu Sądu pierwszej instancji - dla zastosowania przepisów już nie obowiązujących.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
