Wyrok NSA z dnia 18 lutego 2021 r., sygn. II OSK 3375/19
Administracyjne postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 lutego 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Y. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 26 czerwca 2019 r. sygn. akt III SAB/Wr 215/19 w sprawie ze skargi Y. P. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy 1. uchyla punkt III i IV zaskarżonego wyroku i w tym zakresie przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz Y. P. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 czerwca 2019 r. sygn. akt III SAB/Wr 215/19
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu po rozpoznaniu sprawy ze skargi Y. P. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie wydania zezwolenia na pobyt czasowy stwierdził, że Wojewoda [...] dopuścił się bezczynności (pkt 1); stwierdził, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2); umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania organu do załatwienia sprawy (pkt 3); przyznał Wojewody [...] na rzecz skarżącego sumę pieniężną 2.000 złotych (pkt 4) oraz zasądził od Wojewody [...] na rzecz skarżącego kwotę 597 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wyjaśnił, iż z analizy akt administracyjnych i sądowych sprawy wynika, że skierowany do Wojewody wniosek skarżącego z 15 marca 2017 r. został załatwiony dopiero w marcu 2019 r. Do dnia wniesienia skargi w lutym 2019 r. Wojewoda podjął zaledwie jedną czynność. Wojewoda przez wiele miesięcy nie informował strony o stanie sprawy, jak również nie wyznaczył nowego terminu załatwienia sprawy. Akta potwierdzają, że sprawa nie była skomplikowana i nie wymagała podejmowania przez organ żadnych czynności wykraczających poza zwykłe postępowanie. Brak działania organu nie miał żadnych uzasadnionych powodów. Wojewoda po wezwaniu strony o uzupełnienie braków wniosku, co miało miejsce w maju 2017 r., ocenił wypełnienie przez stronę ww. wezwania dopiero w marcu 2019 r. Ponadto Wojewoda nie informował strony o niezałatwieniu sprawy w terminie i nie wskazywał nowego terminu załatwienia sprawy. Mając to na uwadze Sąd I instancji uznał, że organ pozostawał w bezczynności. Jednak z uwagi na fakt, że na moment orzekania sprawa została załatwiona przez organ, Sąd I instancji umorzył postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewody do wydania właściwego aktu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
