Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2024 r., sygn. I OSK 167/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Marian Wolanin Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka Protokolant: starszy asystent sędziego Jakub Rozenfeld po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. K., A. K., P. K. i M. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 kwietnia 2020 r., sygn. akt IV SA/Wa 371/20 w sprawie ze skargi T. K., A. K., P. K. i M. M. na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 17 grudnia 2019 r., nr GZ.gn.613.43.1.2019 w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 17 kwietnia 2020 r. sygn. akt IV SA/Wa 371/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi T.K., A.K., P.K. i M.M. (dalej także: "skarżący", "skarżący kasacyjnie") oddalił skargę na postanowienie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej także: "organ", "minister") z 17 grudnia 2019 r., nr GZ.gn.613.43.1.2019.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Pismem z 27 września 2019 r. skarżący wystąpili do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z wnioskiem o stwierdzenie nieważności orzeczenia Wojewódzkiej Komisji Ziemskiej przy Wojewodzie Poznańskim z 27 kwietnia 1950 r. nr UR/WKZ/6/Wrz/18/50, w przedmiocie uchylenia dokumentu nadania ziemi z 15 stycznia 1947 r., nr 985, wydanego przez Powiatowy Urząd Ziemski we W. - z uwagi na wydanie ww. orzeczenia bez podstawy prawnej i z rażącym naruszeniem prawa, stosownie do art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm., dalej: "kpa").
Postanowieniem z 12 listopada 2019 r., nr GZ.gn.613.43.2019, minister odmówił wszczęcia postępowania. Po rozpoznaniu wniosku skarżących o ponowne rozpatrzenie sprawy, postanowieniem z 17 grudnia 2019 r. nr GZ.gn.613.43.1.2019 organ utrzymał w mocy postanowienie z 12 listopada 2019 r.
W uzasadnieniach powyższych postanowień minister wskazał, że ww. orzeczenie z 27 kwietnia 1950 r. było już przedmiotem postępowania nieważnościowego, które zakończyło się prawomocną decyzją Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 30 marca 2012 r. Wskazaną decyzją minister utrzymał w mocy własne rozstrzygnięcie z 1 września 2010 r., stwierdzając, że powyższe orzeczenie zostało wydane z naruszeniem przepisów o właściwości, jednak z uwagi na art. 156 § 2 kpa nie ma możliwości stwierdzenia jego nieważności. Tym samym w ocenie organu istnienie w obrocie prawnym ostatecznej decyzji obliguje organ do odmowy wszczęcia kolejnego postępowania nieważnościowego w stosunku do orzeczenia z 27 kwietnia 1950 r., gdyż wydanie decyzji w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej ostateczną decyzją obarczone byłoby wadą określoną w art. 156 § 1 pkt 3 kpa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
