Wyrok NSA z dnia 13 października 2021 r., sygn. I FSK 1385/21
Podatkowe postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, po rozpoznaniu w dniu 13 października 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 stycznia 2021 r. sygn. akt III SA/Wa 282/20 w sprawie ze skargi N. T. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 25 listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do maja 2012 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu pierwszej instancji
1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 12 stycznia 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 282/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej: sąd pierwszej instancji), po rozpoznaniu skargi N. T. (dalej: skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: organ odwoławczy) z dnia 25 listopada 2019 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za okresy rozliczeniowe od stycznia do maja 2012 r., uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji z dnia 4 czerwca 2019 r., a także zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego.
1.2. Z uzasadnienia wyroku wynika, że skarżąca w dniu 3 stycznia 2019 r. wystąpiła na podstawie art. 240 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm., dalej: o.p.) o wznowienie postępowania zakończonego ostateczną decyzją Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z dnia 20 lutego 2018 r., określającą skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do maja 2012 r., wskazując, że nie z własnej winy nie brała udziału w postępowaniu podatkowym. Według organów w sprawie nie zostały spełnione wymogi z art. 240 § 1 pkt 4 o.p., gdyż: 1) przesyłka zawierająca postanowienie o wszczęciu postępowania podatkowego z dnia 31 sierpnia 2017 r. została prawidłowo doręczona w dniu 20 września 2017 r., co skarżąca potwierdziła odręcznym podpisem (przesyłka odebrana została w placówce pocztowej po powtórnej awizacji), 2) twierdzenia skarżącej o zawiadomieniu organu o zmianie adresu prowadzenia działalności nie ma wpływu na skuteczność doręczenia pod adresem zamieszkania/korespondencyjnym (organy wyraziły też wątpliwości co do wskazywanej przez skarżącą aktualizacji danych), 3) skoro nie została dokonana zmiana adresu do doręczeń, doręczenie innych pism, w tym decyzji z dnia 20 lutego 2018 r., na ten adres było prawidłowe (do zmiany adresu zamieszkania doszło dopiero w dniu 27 grudnia 2018 r., a więc po wydaniu decyzji kończącej postępowanie wymiarowe).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
