Wyrok NSA z dnia 28 kwietnia 2020 r., sygn. I OSK 9/19
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia del. WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 4 października 2018 r., sygn. akt II SA/Ke 506/18 w sprawie ze skargi A.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] czerwca 2018 r. znak [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach wyrokiem z dnia 4 października 2018 r., sygn. akt II SA/Ke 506/18, oddalił skargę A.K. na decyzję Samorządowego kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] czerwca 2018 r., znak [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wskazał, że niniejsza sprawa dotyczy umorzenia należności wypłaconych uprawnionym do alimentów córkom skarżącego w okresie od 1 września 2005 r. do 30 września 2009 r. Złożone do akt sprawy dowody wpłat na rzecz córek skarżącego oraz ZUS pochodzą z lat od 1991 do 2010, z tym, że jeśli chodzi o okres, za który powstała zaległość, której skarżący domaga się umorzenia zostało złożonych 31 dowodów wpłat z okresu od września 2005 r. do czerwca 2010 r. Były to nieregularne wpłaty w wysokości po 50 i po 100 zł. Mając na uwadze to, że jak wynika z zaświadczenia Komornika Sądowego przy SR [...] od dnia wszczęcia postępowania egzekucyjnego egzekucja jest w całości bezskuteczna, a z faktu, że już w 1995 r. skarżący dokonywał wpłat na rzecz Funduszu Alimentacyjnego, co oznacza, że już wówczas alimenty na rzecz jego dzieci były wypłacane przez ZUS, należy wnioskować, że dokonywane po 31 sierpnia 2005 r. wpłaty były zaliczane na wcześniejszą zaległość. Nie może zatem budzić żadnych wątpliwości to, że skarżący nie spełnia przesłanek do umorzenia postępowania przewidzianych w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2016 r., poz.169, dalej jako "ustawa"). Zauważyć należy, że występując z wnioskiem o umorzenie skarżący powołał się na podstawę z art. 30 ust. 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem organ właściwy wierzyciela może na wniosek dłużnika alimentacyjnego umorzyć jego należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego łącznie z odsetkami w całości lub w części, odroczyć termin płatności albo rozłożyć na raty, uwzględniając sytuację dochodową i rodzinną.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
