Wyrok NSA z dnia 18 czerwca 2020 r., sygn. I GSK 303/20
Obowiązkiem właściwego organu danej jednostki samorządu terytorialnego jest rozważenie w procesie uchwałodawczym dotyczącym ustalenia stawki opłaty, o której mowa w art. 16 ust. 4 i 5 u.p.t.z., czy nie będzie ona dyskryminować określonego kręgu jej adresatów.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Hanna Kamińska Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Tomasz Smoleń (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Gminy Niebylec od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 października 2019 r. sygn. akt II SA/Rz 819/19 w sprawie ze skargi (...) na uchwałę Rady Gminy Niebylec z dnia 23 sierpnia 2011 r. nr VIII/55/2011 w przedmiocie ustalenia stawek za korzystanie z przystanków komunikacyjnych 1) postanawia sprostować wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 16 października 2019 r., sygn. akt II SA/Rz 819/19 w ten sposób, że w komparycji wyroku w wersie dziewiątym od dołu w miejsce "z dnia 26 czerwca 2019 r. nr VIII/69/2019" wpisać " z dnia 23 sierpnia 2011 r. nr VIII/55/2011", 2) oddala skargę kasacyjną, 3) zasądza od Gminy Niebylec na rzecz (...) kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 16 października 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) na uchwałę Rady Gminy (...) z dnia (...) nr (...) w przedmiocie ustalenia stawek za korzystanie przez przewoźników z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina (...), po pierwsze stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały, po drugie zasądził od Rady Gminy (...) na rzecz strony skarżącej (...) kwotę 797 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Orzeczenie zapadło w następującym stanie faktycznym sprawy:
Sąd I instancji wskazał, że przedmiotem skargi (...) (dalej w skrócie: skarżący, spółka) reprezentowanym przez adw. (...) jest Uchwała Nr (...) Rady Gminy (...) (dalej w skrócie: "Rada Gminy") z dnia (...) w przedmiocie ustalenia stawek opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina (...).
Zaskarżoną uchwałą Rada Gminy działając na podstawie art. 18 ust. 1 i ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i ust. 2 pkt 4, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1951 z późn. zm., dalej w skrócie: "u.s.g.") oraz art. 16 ust. 1, ust. 4 i ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 5, poz. 13), ustaliła stawkę opłaty za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych, których właścicielem lub zarządzającym jest Gmina (...), w wysokości 0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
