Wyrok NSA z dnia 7 marca 2019 r., sygn. II OSK 1012/17
Administracyjne postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon Sędzia del. WSA Małgorzata Jarecka Protokolant starszy asystent sędziego Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej H. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 stycznia 2017 r. sygn. akt VII SA/Wa 2322/16 w sprawie ze skargi H. W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 25 stycznia 2017 r., sygn. akt VII SA/Wa 2322/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. W. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] sierpnia 2016 r., znak [...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła H. W. Wyrok zaskarżyła w całości. Zarzuciła naruszenia przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy:
1. art. 151 P.p.s.a. w zw. z art. 170 P.p.s.a. poprzez uznanie, iż uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 listopada 2015 r., sygn. akt: II OSK 2146/15, jest wiążące dla Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w zakresie twierdzenia, iż "nie można tego przepisu (§ 2 ust. 1 pkt 32 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, Dz. U. z 2010 roku; Nr 213, poz. 1397, z późn. zm.) interpretować tak, że jakiekolwiek roboty budowlane dokonywane na drodze o co najmniej czterech pasach ruchu, której długość wynosi 10 km stanowią przedsięwzięcia mogące zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, co z kolei doprowadziło do oddalenia skargi, podczas gdy w przeciwieństwie do tego co podnosi w uzasadnieniu skarżonego wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 19 listopada 2015 r., w istocie nie dokonał oceny tego, czy inwestycja drogowa polegająca na rozbudowie drogi krajowej nr 92 z ulicą Poprzeczną i ulicą Drukarską wraz z budową wiaduktu drogowego nad drogą krajową nr 92 oraz niezbędnym układem łącznic, dróg serwisowych i ciągów pieszo- rowerowych, realizowana pod nazwą: "Zmiana układu komunikacyjnego w miejscowości Sady - węzeł z DK 92", należy do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, co doprowadziło do błędnego i bezrefleksyjnego przyjęcia zacytowanego stwierdzenia Naczelnego Sądu Administracyjnego, jako oceny wiążącej Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 170 P.p.s.a., co w dalszej konsekwencji doprowadziło do nieodniesienia się do argumentacji przedstawionej w skardze w zakresie zarzutów naruszenia art. 11 K.p.a., art. 107 § 3 K.p.a. oraz § 3 ust. 2 pkt 1) w zw. z § 2 ust. 1 pkt 32) rozporządzenia i niewyjaśnienia w jakim zakresie argumentacja przedstawiona przez skarżącą była zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie błędna;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
