Wyrok NSA z dnia 13 czerwca 2017 r., sygn. I OSK 1525/16
Przyjmuje się, że przeprowadzając interpretację określonej normy prawnej, należy pamiętać o obowiązku przeprowadzenia wykładni w związku z całym przepisem prawa oraz całością rozwiązań prawnych przyjętych w ustawie. Nie jest dopuszczalna wykładnia przepisu w oderwaniu od kontekstu rozwiązań przyjętych w ustawie.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodnicząca: sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) sędzia NSA Jolanta Sikorska sędzia del. WSA Dorota Apostolidis Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. U. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 919/15 w sprawie ze skargi K. U. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 18 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Sz 919/15, oddalił skargę K. U. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie statusu osoby bezrobotnej.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Prezydent Miasta S. decyzją z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 33 ust. 4 pkt 4 ust. 4 ca w zw. z art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r., poz. 149 - dalej jako "ustawa o promocji zatrudnienia"), orzekł o utracie z dniem 10 kwietnia 2015 r. przez K. U. statusu osoby bezrobotnej z powodu nieusprawiedliwionego niestawiennictwa w wyznaczonym terminie w powiatowym urzędzie pracy.
Wojewoda [...] po rozpatrzeniu odwołania K. U. decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu I instancji z dnia [...] maja 2015 r. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że K. U. w dniu 3 kwietnia 2015 r. uzyskał status osoby bezrobotnej bez prawa do zasiłku. W dniu rejestracji podpisał oświadczenie, że otrzymał i zapoznał się z informacją na temat praw i obowiązków osoby bezrobotnej. W powyższej informacji pouczono go, że osoba bezrobotna zobowiązana jest powiadomić urząd pracy o każdej sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia pracy, w tym o wyjeździe poza teren działania powiatowego urzędu pracy. Z akt sprawy wynika, że K. U. zobowiązany był zgłosić się do urzędu pracy w dniu 10 kwietnia 2015 r. W wyznaczonym terminie nie stawił się jednak w urzędzie pracy. Zgłosił się tam dopiero w dniu 13 kwietnia 2015 r. i wskazał, że przyczyną jego niestawiennictwa była nagła i nieprzewidziana awaria środka transportu. Uniemożliwiło to mu przyjazd w dniu 10 kwietnia 2015 r. do PUP w S. z C., rodzinnego miasta, w którym przebywał w okresie świątecznym i w którym przedłużył pobyt na okres poświąteczny. Czas wystąpienia awarii pojazdu nie pozwolił mu na skorzystanie z komunikacji kolejowej w celu dochowania wyznaczonego terminu stawienia się w urzędzie pracy. Próba dwukrotnego telefonicznego zawiadomienia urzędu o braku możliwości zgłoszenia się do urzędu nie powiodła się ze względu na brak połączenia. W ocenie Wojewody [...] organ I instancji prawidłowo zastosował w sprawie art. 33 ust. 4 pkt 4 ustawy o promocji zatrudnienia. Zgodnie z tym przepisem nieobecność w wyznaczonym terminie w urzędzie pracy może zostać usprawiedliwiona tylko w przypadku, gdy wystąpi uzasadniona przyczyna niestawiennictwa oraz gdy urząd pracy zostanie powiadomiony o tym fakcie w okresie do 7 dni. W sprawie pierwsza z tych przesłanek została spełniona, gdyż strona w wymaganym siedmiodniowym terminie poinformowała urząd pracy o przyczynie nieobecności Nie został natomiast spełniony drugi warunek dotyczący wykazania, że niestawiennictwo strony nastąpiło z uzasadnionej przyczyny. Za uzasadnioną przyczynę nieobecności uznaje się okoliczności, na które osoba bezrobotna nie miała wpływu np. nagłą chorobę, pożar, powódź. Nieobecność w dniu obowiązkowej wizyty może usprawiedliwiać tylko zdarzenie nagłe, którego przy dołożeniu należytej staranności osoba bezrobotna nie mogła przewidzieć i zapobiec jego negatywnym następstwom. K. U. wskazał, że stawiennictwo w urzędzie pracy w dniu 10 kwietnia 2015 r. uniemożliwiła mu nieprzewidziana awaria samochodu osobowego, która uniemożliwiła mu w zaplanowanym terminie powrót z rodzinnej miejscowości do S. Z treści pisma K. U. z dnia 11 kwietnia 2015 r. wynika ponadto, że pobyt w C. był kilkudniowy i został przez stronę przedłużony na okres poświąteczny. Powrót do S. miał nastąpić w dniu wyznaczonego stawiennictwa w urzędzie pracy. W ocenie organu odwoławczego, wskazana przez stronę przyczyna nieobecności w wyznaczonym terminie w urzędzie pracy świadczy o braku należytej staranności bezrobotnego. Planując wyjazd, osoba bezrobotna musi się liczyć z możliwością powstania trudności komunikacyjnych. Pobyt strony w rodzinnej miejscowości nie był zdarzeniem nieprzewidzianym. Strona w odwołaniu wskazała, że celem wyjazdu do C. był rodzinny wypoczynek w czasie świąt oraz poszukiwanie pracy w okresie poświątecznym. Zdaniem organu własna aktywność bezrobotnego w poszukiwaniu zatrudnienia nie może jednak kolidować z obowiązkiem zgłoszenia się w wyznaczonym terminie do urzędu pracy. Dlatego nie można przyjąć, że K. U. nie miał żadnego wpływu na przyczynę swego niestawiennictwa w urzędzie pracy. Brak staranności osoby bezrobotnej nie może być uznany za usprawiedliwioną przyczynę jej nieobecności w urzędzie pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
