Wyrok NSA z dnia 5 września 2017 r., sygn. II FSK 2057/15
Podatek od środków transportowych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Jacek Niedzielski, Protokolant Joanna Bańbura, po rozpoznaniu w dniu 5 września 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 9 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Ol 14/15 w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia 27 listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku od środków transportowych za lata 2009-2013 oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 9 kwietnia 2015 r., sygn. akt I SA/Ol 14/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę J.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z 27 listopada 2014 r., w przedmiocie podatku od środków transportowych za lata 2009-2013.
Ze stanu faktycznego przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Prezydent O. decyzją z 31 marca 2014 r. określił skarżącemu zobowiązania w podatku od środków transportowych za lata 2009-2013 w łącznej kwocie 26 812 zł.
Organ podatkowy po przeprowadzeniu postępowania wskazał, iż wbrew stanowisku podatnika, 11 środków transportowych będących własnością skarżącego, nie jest pojazdami specjalnymi, w związku z tym nie podlegają one zwolnieniu ustawowemu z tytułu podatku od środków transportowych zawartym w art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz.613 z późn. zm., dalej: "u.p.o.l.").
Po rozpatrzeniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z 27 listopada 2014 r. utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Organ stwierdził, że istota sporu w przedmiotowej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy pojazdy wykorzystywane w latach 2009-2013 przez podatnika do nauki jazdy - są pojazdami specjalnymi, co przesądzałoby o konieczności ich objęcia zwolnieniem z podatku od środków transportowych. Wyjaśnił, że pojazdem specjalnym będzie pojazd samochodowy lub przyczepa, które są przeznaczone do wykonywania specjalnej funkcji. Konieczność wykonywania tej specjalnej funkcji wymusza konieczność dostosowania nadwozia tych pojazdów lub też posiadania przez nie specjalnego wyposażenia. Dodatkowo ustawodawca zastrzegł, iż w pojeździe tym mogą być przewożone osoby i rzeczy związane z wykonywaniem tej specjalnej funkcji. O ile konieczność dostosowania pojazdów do prowadzenia nauki jazdy wynika z treści rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz.U. z 2003 r. Nr 32, poz. 262 z późn. zm.), to okoliczność ta nie przesądza o tym, że mamy do czynienia z pojazdem specjalnym. W ocenie Kolegium pojazdy należące do podatnika, mimo przystosowania ich do prowadzenia nauki jazdy, nie straciły swojego charakteru i nie stały się pojazdami specjalnymi, w związku z czym nie podlegają zwolnieniu z podatku od środków transportowych na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. Zadaniem bowiem instruktora jazdy jest przygotowanie przyszłych kierowców do kierowania samochodem ciężarowym, samochodem ciężarowym z przyczepą, czy autobusem, w szczególności zaś do prawidłowego poruszania się po drogach. Stosowne oznakowanie oraz zmiany w wyposażeniu w pojazdach do nauki jazdy mają na celu zapewnienie bezpieczeństwa uczącej się osobie oraz innym uczestnikom ruchu drogowego i nie wpływają zasadniczo na zmianę funkcji ww. pojazdów. Mogą one w dalszym ciągu służyć do przewozu osób i towarów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
