05.11.2014 Podatki

Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2014 r., sygn. II FSK 2663/12

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Marta Wyszkowska, po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. AG z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 maja 2012 r. sygn. akt I SA/Wr 90/12 w sprawie ze skargi E. AG z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 15 listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych za 2007 rok 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu na rzecz E. AG z siedzibą w W. kwotę 20862 (dwadzieścia tysięcy osiemset sześćdziesiąt dwa) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania w sprawie.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 18 maja 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w sprawie o sygn. akt I SA/Wr 90/12, oddalił skargę E. AG z siedzibą w Austrii - nazywaną dalej "Spółką", na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z 15 listopada 2011 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2007 r.

Z uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji wynika, że Spółka zwróciła się do Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego w W. z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych pobranym przez K. S A z tytułu wypłaconej w 2007 r. dywidendy.

We wniosku Spółka wskazała, że zgodnie z Umową zawartą między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisaną w Wiedniu 13 stycznia 2004 r. (Dz. U. z 2005 r. nr 224, poz. 1921 z późn. zm.), była rezydentem podatkowym Austrii.

Zdaniem Spółki, uregulowanie zawarte w art. 7 ust. 3 pkt 2 w zw. z art. 22 ust. 1 i art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. nr 54, poz. 654 z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.d.o.p.", miało charakter dyskryminujący i naruszało zasadę swobodnego przepływu kapitału zawartą w art. 56 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz. U. z 2004 r. nr 90, poz. 864/2) - powoływanego dalej jako "TWE". Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych różnicują bowiem sytuację podatników w zależności od tego, czy są rezydentami podatkowymi Rzeczypospolitej Polski, czy innych krajów Unii Europejskiej. Polscy rezydenci podatkowi mogli odliczyć zryczałtowany podatek od wypłaconej dywidendy od podstawy opodatkowania. W konsekwencji tego w odniesieniu do tych podmiotów dywidendy objęte były w rzeczywistości zerową stawką podatkową. Spółka natomiast, nie mając siedziby, ani zakładu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, możliwości tej była pozbawiona, ponieważ nie osiągała przychodów podlegających opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne