Wyrok NSA z dnia 6 lutego 2014 r., sygn. I FSK 381/13
Podstawowym i koniecznym warunkiem uznania transakcji za odpłatną usługę, a więc czynność opodatkowaną, jest wystąpienie wynagrodzenia bezpośrednio związanego z tą czynnością, rzeczywiście otrzymanego (bądź należnego) jako świadczenia wzajemnego za wykonaną usługę. Oznacza to, że badając konkretną transakcję należy poszukiwać takiego ewentualnego bezpośredniego wynagrodzenia, które otrzymuje kupujący – cesjonariusz, jako świadczenie wzajemne za ewentualnie wykonaną na rzecz zbywcy – cedenta usługę.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Barbara Wasilewska, Protokolant Marta Sokołowska-Juras, po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2014 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 7 września 2012 r. sygn. akt III SA/Gl 1168/12 w sprawie ze skargi W. G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 14 października 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Zaskarżony wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego
Wyrokiem z 7 września 2012 r. (sygn. akt III SA/Gl 1168/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi wniesionej przez W. G. (dalej, jako "skarżący") uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z 14 października 2009 r. (nr [...]) w przedmiocie podatku od towarów i usług.
2. Stan sprawy przedstawiony przez sąd I instancji
We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku od towarów i usług skarżący zwrócił się o udzielenie odpowiedzi na pytanie dotyczące opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności dotyczących nabycia wierzytelności, określenia podstawy opodatkowania z tego tytułu i zastosowania stawki podatku.
Skarżący, przedstawiając stan faktyczny, wyjaśnił, że prowadzi działalność gospodarczą i w związku z tą działalnością, na podstawie umowy z 13 sierpnia 2008r., zawartej z C., nabył wierzytelności za cenę 43.243,03 zł. Zaznaczył, że w umowie, jako cesjonariusz, nie zobowiązał się do windykacji tej wierzytelności wobec cedenta i nie wystawił cedentowi żadnej faktury z tytułu prowizji, za wykonanie usługi faktoringu. W związku z tą czynnością złożył w Urzędzie Skarbowym w Z. deklarację PCC-3, w której wykazał tę czynność, jako opodatkowaną podatkiem od czynności cywilnoprawnych, albowiem nie chciał uszczuplać należnych Skarbowi Państwa należności podatkowych. Ponieważ spotkał się z opinią, z której wynika, że płacąc podatek od czynności cywilnoprawnych popełnił błąd i działając pod wpływem błędu co do właściwej interpretacji prawa podatkowego zapłacił podatek, mimo, że czynność nie powinna być opodatkowana jako dokonana pomiędzy podatnikami podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, to wnioskiem z 16 kwietnia 2009 r. wystąpił o zwrot podatku od czynności cywilnoprawnych i złożył korekty deklaracji PCC-3, i PCC-1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. przyjął, że złożone korekty są prawidłowe i nie budzą wątpliwości.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
