Wyrok NSA z dnia 17 września 2013 r., sygn. I OSK 1040/13
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia NSA Marek Stojanowski, Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński (spr.), Protokolant starszy asystent sędziego Kamil Buliński, po rozpoznaniu w dniu 17 września 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miasta Gdańska od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 23 stycznia 2013 r. sygn. akt III SA/Gd 33/12 w sprawie ze skarg J. P. oraz Rzecznika Praw Obywatelskich na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 26 listopada 2009 r. nr XLII/1215/09 w przedmiocie przyjęcia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Miasta Gdańska na lata 2009-2013 oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem z dnia 23 stycznia 2013 r., sygn. akt III SA/Gd 33/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skarg J. P. i Rzecznika Praw Obywatelskich na uchwałę Rady Miasta Gdańska z dnia 26 listopada 2009 r., nr XLII/1215/09, w przedmiocie przyjęcia wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Miasta Gdańska na lata 2009-2013 - stwierdził nieważność § 13 ust. 4 i ust. 5, § 15 ust. 7 pkt 3) i pkt 4) oraz § 15 ust. 8 Tabela IV.4. Lp.: Ia, III, IV załącznika do zaskarżonej uchwały oraz przyznał wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną skarżącemu J. P. z urzędu.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujący stan sprawy.
Uchwałą z dnia 26 listopada 2009 r., nr XLII/1215/09, Rada Miasta Gdańska przyjęła Wieloletni program gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy Miasta Gdańska na lata 2009-2013 (Dz. Urz. Woj. Pomorskiego z 2010 r. Nr 9, poz. 163). Przyjęty program stanowi załącznik do uchwały. Przedmiotowa uchwała została częściowo zmieniona kolejnymi uchwałami Rady Miasta Gdańska.
W dniu 20 czerwca 2011 r. J. P., najemca lokalu mieszkalnego przy ul. Ł. w Gdańsku, stanowiącego własność Gminy Miasta Gdańska, skierował do Rady Miasta Gdańska wezwanie do zaprzestania naruszania jego interesu prawnego podkreślając, że czynsz w lokalach komunalnych nie może być ustalany dowolnie, ale musi uwzględniać elementy wymienione w art. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, w tym: położenie budynku, położenie lokalu w budynku, wyposażenie budynku i lokalu w urządzenia techniczne i instalacje oraz ich stan, a także ogólny stan techniczny budynku. W ocenie J. P. ustalenie w uchwale 5% obniżki dla wszystkich budynków znajdujących się poza strefą centralną, narusza ratio legis ustawy o ochronie prawa lokatorów, ponieważ inny jest walor użytkowy mieszkań usytuowanych tuż obok strefy centralnej, a inny walor tych, które są usytuowane w okolicy np. Wrzeszcza, Oliwy, Kokoszek. Przyłożenie jednej miary do całego obszaru miasta nie spełnia wymogów zawartych w ustawie. Nakładając obowiązek zróżnicowania stawki czynszu w zależności od położenia budynku, ustawodawca nie miał na myśli tylko odległości danego budynku od centrum gminy, ale także warunki środowiskowe wokół tego obiektu. Gdańsk jest miastem portowym i przemysłowym. Dla mieszkańców znaczenie ma zamieszkiwanie w pobliżu takich obiektów jak stocznia, rafineria, krematorium oraz terenów typu wysypisko śmieci, cmentarz. Rada Miasta powinna odpowiednio uregulować stawki czynszowe i dostosować algorytm naliczania obniżek o punkt odnoszący się do położenia budynku w strefie przemysłowej lub w obszarze narażonym na szkodliwą dla zdrowia działalność zakładów przemysłowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
