Weryfikacja kwalifikacji bezdomnych w postępowaniu o lokal gminny - Wyrok NSA z dnia 15 marca 2024 r., sygn. III OSK 3833/21
W postępowaniu w przedmiocie przyznania lokalu mieszkalnego z zasobów gminy, niezależnie od posiadanych przez organ dowodów z dokumentów, istotnym jest przeprowadzenie przez organ czynności dodatkowych w celu wnikliwego ustalenia, czy skarżący kwalifikuje się jako osoba bezdomna, zgodnie z przepisami prawa pomocy społecznej i zasadami wynikającymi z Kodeksu postępowania administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie sędzia NSA Rafał Stasikowski sędzia del. WSA Beata Jezielska protokolant asystent sędziego Olga Malicka po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 sierpnia 2020 r. sygn. akt III SA/Kr 141/20 w sprawie ze skargi J. S. na akt Prezydenta Miasta Krakowa z dnia 9 grudnia 2019 r. nr ML-02.7140.501.2018.BW w przedmiocie odmowy przyznania lokalu mieszkalnego z zasobów Gminny Miejskiej Kraków oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 12 sierpnia 2020 r. sygn. akt III SA/Kr 141/20 wydanym po rozpoznaniu sprawy ze skargi J. S. na akt Prezydenta Miasta Krakowa z 9 grudnia 2019 r. nr ML-02.7140.501.2018.BW w przedmiocie odmowy przyznania lokalu mieszkalnego z zasobów Gminy Miejskiej Kraków, na podstawie art. 146 § 1 oraz art. 250 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) dalej "p.p.s.a." uchylił zaskarżony akt (pkt 1) oraz przyznał od Skarbu Państwa – WSA w Krakowie na rzecz pełnomocnika skarżącego tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 240 złotych podwyższoną o podatek od towarów i usług przewidziany dla tego rodzaju czynności (pkt 2).
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że u podstaw odmowy przyznania skarżącemu lokalu mieszkalnego legło ustalenie, iż wobec pomieszkiwania u znajomych, a także zaniechania korzystania z pomocy MOPS, nie można uznać skarżącego za osobę bezdomną. Jednak w ocenie Sądu podane przez skarżącego we wniosku informacje powinny skutkować podjęciem przez organ czynności dodatkowych mających na celu ustalenie, czy skarżący jest rzeczywiście osobą niezamieszkującą w lokalu mieszkalnym. Ograniczenie się przez organ do gołosłownego, niepopartego stosownymi ustaleniami stwierdzenia, że z uwagi na przebywanie skarżącego u znajomych nie można uznać go za osobę bezdomną, nie zasługuje na aprobatę. Zdaniem Sądu I instancji organ winien był ustalić, u jakich znajomych skarżący faktycznie przebywa, a także czy rzeczywiście przebywa on tam tylko sporadycznie i czy pobyt ten z założenia ma charakter tymczasowy i w istocie jest tylko zamiennikiem noclegowni lub innego miejsca nietrwałego przebywania danej osoby.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
