Wyrok NSA z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. I FSK 766/11
Zakaz reformationis in peius nie wiąże organu pierwszej instancji przy ponownym rozpoznaniu i rozstrzyganiu sprawy.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędzia WSA (del.) Roman Wiatrowski, Protokolant Marek Wojtasiewicz, po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2012 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 stycznia 2011 r. sygn. akt I SA/Lu 599/10 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 4 maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w L. kwotę 600 (słownie: sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 14 stycznia 2011 r., sygn. akt I SA/Lu 599/10, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A. K. (dalej jako strona lub skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia 4 maja 2010 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za czerwiec 2008 r.
Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny sprawy podał, że w czerwcu 2008 r. skarżąca zakupiła w S. dziewięć samochodów osobowych. W tym samym okresie zakupione pojazdy zostały objęte procedurą dopuszczenia do wolnego obrotu w Oddziale Celnym w L., a po zakończeniu czynności przed organem celnym, skarżąca na podstawie umów z dnia 22 czerwca 2008 r. dokonała ich sprzedaży na rzecz obywatela Litwy A. l..
Jak ustalono, dokonując obrotu wskazanymi wyżej pojazdami, skarżąca nie dokonała rejestracji dla potrzeb podatku od towarów i usług, nie prowadziła ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako ustawa o VAT), a także nie złożyła deklaracji podatkowej i nie wpłaciła należnego podatku. W związku z tym, w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. L., skarżąca z mocy prawa stała się podatnikiem podatku od towarów i usług już w momencie dokonania pierwszej sprzedaży, a to na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższego organ pierwszej instancji dokonał stosownego rozliczenia i wymiaru podatku za czerwiec 2008 r., stwierdzając, że wobec braku stosownej ewidencji, zaistniały podstawy do określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania. Zwrócił przy tym uwagę na fakt, że wykazane w umowach kupna - sprzedaży wartości transakcji zostały zaniżone, gdyż nieracjonalnym z ekonomicznego punktu widzenia oraz doświadczenia życiowego byłaby sprzedaż ze stratą.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
