Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. I FSK 1037/10
Polski art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT pozostaje w zgodzie z regulacją unijną zawartą w art. 17 ust. 1 VI Dyrektywy, trudno bowiem przyjąć, że treść tego ostatniego przepisu: " Prawo do odliczenia powstaje z chwilą powstania obowiązku podatkowego w odniesieniu do podatku podlegającego opodatkowaniu." mogłaby być odczytywana jako prawo do obniżania podatku należnego na podstawie faktur, które nie potwierdzają faktycznego wykonania czynności. Wobec tego związanie dyrektywą co do osiągnięcia danego rezultatu nie zostało naruszone przepisem krajowym.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca), Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA del. Danuta Oleś, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 16 czerwca 2011 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "A." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 22 stycznia 2010 r. sygn. akt III SA/Gl 912/09 w sprawie ze skargi "A." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 12 czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "A." spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.
1.1. Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2010 r., sygn. akt III SA/Gl 912/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę "A." Sp. z o.o. w S. (dalej Spółka lub Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 12 czerwca 2009 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.
1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając stan faktyczny podał, że w dniu 28 listopada 2007 r. Spółka w deklaracji za sierpień 2005 r. wykazała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia za następny okres rozliczeniowy. Jednakże organ po przeprowadzeniu czynności kontrolnych stwierdził, że Spółka nie ma prawa do doliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, na których jako sprzedawcę wskazano Przedsiębiorstwo Handlowo Usługowe "O." C. G., [...] K., ul. [...], dokumentujących sprzedaż palet, gdyż faktury te nie dokumentowały sprzedaży pomiędzy wskazanymi w nich kontrahentami. Organ stwierdził, że przeprowadzone postępowanie nie doprowadziło do ustalenia osoby, która wystawiła sporne faktury; nie uzyskano również żadnych informacji odnośnie wystawcy przedmiotowych faktur od Skarżącej. Jego zdaniem zakwestionowane faktury nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego, ponieważ nie dokumentują sprzedaży pomiędzy wskazanymi w nich kontrahentami. Wystawcą ich był bowiem podmiot nieistniejący, stwarzający jedynie pozory istnienia, w rzeczywistości nieuczestniczący w obrocie prawnym. W związku z tym powołując się na art. 86 ust. 1 w zw. z art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej jako ustawa o VAT) oraz § 8 i § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. decyzją z dnia 30 stycznia 2009 r. określił Spółce wysokość zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług oraz umorzył postępowanie podatkowe w przedmiocie ustalenia dodatkowego zobowiązania z tytułu podatku od towarów i usług za powyższy okres.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
