Wyrok NSA z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. I OSK 276/10
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędzia WSA del. Ewa Kwiecińska Protokolant st. inspektor sądowy Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 9 grudnia 2009 r. sygn. akt II SA/Go 556/09 w sprawie ze skargi W. W. na uchwałę Rady Miejskiej w Ż. z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia bonifikaty od cen nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 9 grudnia 2009 r., sygn. akt II SA/Go 556/09, oddalił skargę W. W. na uchwałę Rady Miejskiej w Ż. z dnia [...] lutego 2009 r., nr [...], w przedmiocie udzielenia bonifikaty od ceny nieruchomości.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wyjaśnił, że zaskarżoną uchwałą z dnia [...] lutego 2009 r. Rada Miejska w Ż., działając na podstawie art. 68 ust. 1 pkt 1 oraz art. 73 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), wyraziła zgodę na udzielenie bonifikaty na rzecz B. W. w wysokości 90% od ceny lokalu mieszkalnego położonego w Ż. przy ul. [...] wraz z przynależnościami w przypadku jednorazowej zapłaty ceny za lokal oraz od pierwszej opłaty za grunt oddany w użytkowanie wieczyste.
Skargę na powyższą uchwałę wniosła, po uprzednim wezwaniu Rady Miejskiej do usunięcia naruszenia prawa, W. W.. Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, orzeczenie nieważności umowy sprzedaży lokalu mieszkalnego oraz orzeczenie o kosztach postępowania. W ocenie skarżącej powyższa uchwała została wydana na rzecz osoby nieuprawnionej, nie będącej najemcą przedmiotowego lokalu. Ponadto wskazała, że naruszone zostało przysługujące jej "prawo posiadania wynikające z faktycznego władztwa nad sporną nieruchomością". Dla wykazania naruszenia interesu prawnego skarżąca podała, że w marcu 2005 r. wystąpiła z wnioskiem o zawarcie umowy najmu zajmowanego bezumownie spornego lokalu, uzasadniając to faktem ponoszenia kosztów czynszu i opłat eksploatacyjnych związanych z lokalem - jej wniosek nie został jednak uwzględniony. W dniu [...] lutego 2009 r. Rada Miejska w Z. podjęła natomiast zaskarżoną uchwałę, zaś [...] lutego 2009 r. Gmina Ż. zawarła z B. W. umowę sprzedaży przedmiotowego lokalu, skutkiem której własność nieruchomości przeszła na B. W. Skarżąca zarzuciła, że jej matka B. W. nie była aktualnym najemcą spornego lokalu, ponadto wypowiedziana umowa najmu z dnia 17 października 1994 r. została zawarta na czas oznaczony. Na skutek dokonanego wypowiedzenia umowa najmu wygasła w dniu 30 września 1995 r. Powyższe okoliczności wskazują, że B. W. nie spełniała przesłanek pierwszeństwa nabycia lokalu, wynikających z art. 34 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Skarżąca swoje prawo do lokalu wywiodła z art. 30 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 ze zm.), który stanowi, iż osoba zajmująca lokal bez tytułu prawnego do dnia wejścia w życie ustawy przez okres nie krótszy niż 10 lat wstępuje z mocy prawa w stosunek najmu tego lokalu po upływie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, jeżeli właściciel nie wniesie w tym okresie powództwa o nakazanie tej osobie przez sąd opróżnienia lokalu lub jeżeli w tym samym terminie nie wniesiono powództwa o ustalenie nieistnienia stosunku najmu. W konsekwencji rozwiązania umowy najmu łączącej właściciela nieruchomości z B. W. powstało tzw. bezumowne korzystanie z rzeczy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
