Wyrok NSA z dnia 15 września 2010 r., sygn. I FSK 1447/09
Błędne zastosowanie prawa materialnego, czyli tzw. "błąd subsumpcji" to wadliwe uznanie, że ustalony w sprawie stan faktyczny odpowiada hipotezie określonej normy prawnej. Ocena zasadności zarzutu naruszenia prawa materialnego może, zatem być dokonana wyłącznie na podstawie konkretnego ustalonego w sprawie stanu faktycznego, nie zaś na podstawie stanu faktycznego, które skarżący uznaje za prawidłowy.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Krzysztof Stanik (sprawozdawca), Sędzia NSA Jan Zając, Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 maja 2009 r. sygn. akt VIII SA/Wa 527/08 w sprawie ze skargi E. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 4 sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2002 roku i poszczególne miesiące 2003 roku 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1200 (jeden tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 07.05.2009 r., sygn. VIII SA/Wa 527/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 151 ustawy z 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze. zm.) - dalej zwana "popsa", oddalił skargę E. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 04.08.2008 r.
Sąd I instancji przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania w sprawie wskazał, że zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w R. z dnia 30.04.2004 r., którą określono podatniczce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za grudzień 2002 r. i poszczególne miesiące 2003 r.
Organy zakwestionowały obniżenie podatku m.in. z tytułu zakupu usług budowlanych, udokumentowanymi fakturami wystawionymi przez T. G. Nastąpiło to w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, z którego wynikało, że prac na rzecz strony faktycznie nie wykonywał T. G., lecz M. D.. Ten, wystawiając faktury podszywał się pod firmę T. G. Organy przyjęły więc, że faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych między podmiotami na nich wskazanymi. Nie stanowiły zatem, stosownie do art. 19 ust.1 ustawy z 08.01.1993 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.) - dalej zwana "u.p.t.u. z 1993 r." w zw. z § 48 ust. 4 pkt 5 lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z 22.03.2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. nr 11, poz. 50 ze zm.) - zwanego dalej "rozporządzeniem Ministra Finansów z 22.03.2002 r." podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wykazany.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
