Wyrok NSA z dnia 13 maja 2010 r., sygn. I FSK 630/09
Ustawodawca może nowelizować prawo także na niekorzyść obywateli, jeżeli odbywa się to w zgodzie z Konstytucją, ustawodawca ma więc swobodę powiększania obowiązków podatkowych obywateli, chyba że zakres tych obciążeń stanie się tak szeroki, że podatek stanie się instrumentem konfiskaty mienia. Swoboda przysługująca ustawodawcy szczególnie wyraźnie zarysowuje się w przypadku kształtowania ulg i zwolnień podatkowych, jak i ich znoszenia i ograniczania. Ustawodawca może więc, przestrzegając konstytucyjnej zasady stanowienia prawa, wcześniej przyznane uprawnienia znosić lub zlikwidować.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA (del.) Tomasz Kolanowski, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 13 maja 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 8 grudnia 2008 r. sygn. akt I SA/Wr 850/08 w sprawie ze skargi K. Sp. z o. o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 9 czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie nadpłaty podatku od towarów i usług za luty, marzec, czerwiec, sierpień, wrzesień, listopad 2000 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok, 2) oddala skargę, 3) zasądza od K. Sp. z o. o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 9753 zł (słownie: dziewięć tysięcy siedemset pięćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 8 grudnia 2008 r., sygn. akt I SA/Wr 850/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu skargi K. sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 9 czerwca 2008 r. w przedmiocie nadpłaty podatku od towarów i usług za luty, marzec, czerwiec, sierpień, wrzesień, listopad 2000 r., uchylił zaskarżoną decyzję oraz zasądził na rzecz strony zwrot kosztów postępowania.
2. W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd I instancji wskazał, że istotę sporu w sprawie stanowi to, czy wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 25 czerwca 2002 r. (K 45/01 - Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 923, OTK-A z 2002 r. nr 4, poz. 46) znajduje zastosowanie w sytuacji skarżącej, a w związku z tym czy jej wniosek o zwrot nadpłaty w podatku od towarów i usług zasługuje na uwzględnienie. Wskazano, że zgodnie z bezspornym stanem faktycznym strona uzyskała status zakładu pracy chronionej na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług obowiązującej przed 1 stycznia 2000 r., co wiązało się ze spełnieniem szeregu wymagań zarówno w zakresie zatrudnienia określonej liczby osób niepełnosprawnych, jak i zapewnienia im odpowiednich stanowisk pracy, przystosowania tych stanowisk do potrzeb niepełnosprawnych. Decyzją z 5 lutego 1999 r. przyznano stronie status zakładu pracy chronionej na okres 3 lat tj. od 5 lutego 1999 r. do 4 lutego 2002 r. W okresie tym strona prowadziła handel samochodami ciężarowymi i osobowymi, przy czym samochody osobowe były zaliczane do wyrobów akcyzowych. Zwolnienie z wpłat z tytułu podatku VAT strona wyliczała w 1999 r. tylko w stosunku do pozostałej części działalności, która nie dotyczyła wyrobów akcyzowych. W październiku 1999 r. strona rozpoczęła inwestycję rozbudowy salonu samochodowego - przez wybudowanie nowych pomieszczeń uzyskano dodatkową powierzchnię, którą przeznaczono na powiększenie magazynu części samochodowych oraz dodatkowe stanowiska pracy warsztatów mechanicznych. Długookresowe przedsięwzięcie na rzecz zatrudnionych u siebie osób niepełnosprawnych strona rozpoczęła i kontynuowała w latach 1999 - 2002. Decyzją z 7 listopada 2002 r. Inspektor Pracy stwierdził, iż dwa pomieszczenia do prac blacharsko - lakierniczych znajdujące się w nowowybudowanym obiekcie spełniają wymagania stawiane zakładom pracy chronionej w zakresie przepisów i zasad bezpieczeństwa oraz uwzględniają potrzeby osób niepełnosprawnych w zakresie przystosowania stanowisk pracy, pomieszczeń higieniczno-sanitarnych i ciągów komunikacyjnych, a także spełniają wymagania dostępności do nich. W decyzji tej potwierdzono, że w obiekcie i pomieszczeniach firmy warunki stworzone dla osób niepełnosprawnych są zgodne z art. 28 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnieniu osób niepełnosprawnych. Przedsięwzięcie to zostało podjęte z myślą o jego finansowaniu ze zwolnień podatkowych, w tym ze zwolnień wynikających z art. 14a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej u.p.t.u.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
