Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2007 r., sygn. II OSK 562/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Włodzimierz Ryms Sędziowie Jacek Chlebny ( spr.) Stanisław Nowakowski Protokolant Monika Czyżewska po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 stycznia 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 1642/05 w sprawie ze skargi J. B. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] lipca 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania dokumentu potwierdzającego obywatelstwo polskie 1. uchyla zaskarżony wyrok 2. uchyla decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] lipca 2005 r. 3. zasądza od Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców na rzecz skarżącego J. B. kwotę 660 (sześćset sześćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w tym 320 ( trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 stycznia 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. B. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] lipca 2005 r. w przedmiocie odmowy wydania dokumentu potwierdzającego obywatelstwo polskie.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Zaskarżoną decyzją Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] marca 2005 r. odmawiającą wydania dokumentu potwierdzającego posiadanie obywatelstwa polskiego przez J. B. (poprzednio: J. Bu., urodzony w 1948 r.). Organy wskazały, iż w dniu 27 października 1959 r. rodzice skarżącego wystąpili do Rady Państwa o udzielenie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego na izraelskie. Wniosek obejmował także ich małoletniego wówczas syna. Skarżący wyjechał do Izraela na podstawie dokumentu podróży swojej matki, a następnie - w 1960 r. - uzyskał obywatelstwo tego państwa. Zdaniem Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców, zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25), warunek uzyskania zezwolenia na zmianę obywatelstwa został spełniony, skoro skarżący otrzymał zezwolenie Rady Państwa na zmianę obywatelstwa, wydane na podstawie uchwały nr 5/58 Rady Państwa z dnia 23 stycznia 1958 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego osobom wyjeżdżającym na pobyt stały do państwa Izrael. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi wniesionej na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców podzielił stanowisko prezentowane przez organy administracji publicznej. Sąd uznał, że skarżący, który wraz z rodzicami opuścił Polskę, został objęty generalnym zezwoleniem Rady Państwa na zmianę obywatelstwa na mocy uchwały nr 5/58. Skoro zaś następnie skarżący nabył obywatelstwo izraelskie, organy prawidłowo przyjęły, że w rozpoznawanej sprawie wystąpiły obie przesłanki utraty obywatelstwa polskiego, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 5 ustawy o obywatelstwie polskim z 1951r., co musiało doprowadzić do odmowy potwierdzenia posiadania przez skarżącego obywatelstwa polskiego. Zdaniem Sądu, ówcześnie obowiązujące przepisy prawne nie stanowiły jednoznacznie, że orzeczenie dotyczące zezwolenia musi mieć charakter aktu indywidualnego, ponadto ustawa nie wymagała, aby imienne wnioski były rozpatrzone przez Radę Państwa. W ocenie Sądu wystarczającym warunkiem formalnym wydania zezwolenia na zmianę obywatelstwa przez Radę Państwa było przedłożenie stosownego wniosku w tym zakresie przez Prezesa Rady Ministrów (art. 13 ust. 2 ustawy).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
