Wyrok NSA z dnia 19 kwietnia 2007 r., sygn. II OSK 635/06
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Włodzimierz Ryms ( spr.) Sędziowie Jacek Chlebny Stanisław Nowakowski Protokolant Monika Czyżewska po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. E. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 lutego 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 2000/05 w sprawie ze skargi M. S. E. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego 1. uchyla zaskarżony wyrok 2. uchyla decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2005 r. 3. zasądza od Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców na rzecz skarżącej M. S. E. kwotę 660 (sześćset sześćdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego w tym 320 ( trzysta dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 lutego 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. S. E. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] sierpnia 2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia posiadania obywatelstwa.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2005 r. Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października
2003 r. w przedmiocie utraty obywatelstwa przez M. S. E. (poprzednio: M. S. E., urodzona 28 sierpnia 1947 r. jako obywatelka polska) i odmówił potwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego przez skarżącą. Organ wskazał, że ustawodawca rozróżnia rozstrzygnięcie w sprawach, w których przedmiotem jest stwierdzenie posiadania lub odmowa stwierdzenia posiadania obywatelstwa polskiego od rozstrzygnięć, których przedmiotem jest stwierdzenie utraty lub odmowa stwierdzenia utraty obywatelstwa polskiego. Skarżąca wystąpiła z wnioskiem o stwierdzenie posiadania obywatelstwa polskiego, natomiast Wojewoda orzekł niezgodnie z żądaniem strony o stwierdzeniu utraty obywatelstwa. Stwierdzenie utraty obywatelstwa nie jest tożsame z odmową poświadczenie posiadania obywatelstwa. W ocenie organu drugiej instancji należało odmówić skarżącej potwierdzenia posiadania obywatelstwa, ponieważ utraciła obywatelstwo polskie. W dniu 27 lutego 1957 r. rodzice skarżącej wystąpili do Rady Państwa z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zmianę obywatelstwa dla siebie i córki. W 1957 r. skarżąca wyjechała do Izraela, gdzie nabyła obywatelstwo tego państwa. Zdaniem organu drugiej instancji, warunek uzyskania zezwolenie na zmianę obywatelstwa został spełniony, ponieważ ustawa z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25 ze zm.) nie zawierała regulacji w zakresie trybu i formy wydawania przez Radę Państwa zezwoleń w przedmiocie zmiany obywatelstwa polskiego na obce. Powołana ustawa nie określała również, czy zezwolenie miało mieć charakter aktu indywidualnego, czy też generalnego. Dopuszczalny był zatem każdy sposób udzielania przez Radę Państwa zezwoleń na zmianę obywatelstwa polskiego. W rozpoznawanej sprawie miała zastosowanie uchwała Nr 5/58 Rady Państwa z dnia 23 stycznia 1958 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego osobom wyjeżdżającym na pobyt stały do państwa Izrael. Osobom, które spełniły warunki przewidziane w tej uchwale, a do takich zaliczała się M. S. E. i jej rodzice, nie były wydawane indywidualne zezwolenia. Sam fakt spełnienia tych warunków powodował, że osoby zainteresowane uzyskiwały zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego na izraelskie.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
