Wyrok NSA z dnia 5 września 2006 r., sygn. I FSK 645/05
W sytuacji gdy Sąd pierwszej instancji słusznie stwierdził, że nie powinno w ogóle dojść do wznowienia postępowania, z uwagi brak żądania strony (naruszenie art. 241 § 1 Ordynacji podatkowej), a w konsekwencji powinno dojść - na podstawie art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej - do wydania postanowienia o odmowie wszczęcia postępowania, w sprawie zaistniała sytuacja prawna, która miała niewątpliwie wpływ na wynik sprawy, bowiem doszło do wydania rozstrzygnięcia w nieprawidłowej formie i treści. Sytuacja taka wymagała wyeliminowania takiej decyzji z obrotu prawnego, skoro sprawa ta powinna prawidłowo zostać zakończona innym co do formy oraz merytorycznej treści rozstrzygnięciem organu podatkowego pierwszej instancji, niedopuszczającym w ogóle do wszczęcia postępowania wznowieniowego. Takie naruszenia prawa procesowego uznać należy za mające wpływ na wynik sprawy w rozumieniu art. 145 § 1 pkt 1 lit. c P.p.s.a.
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 15 kwietnia 2005 r., sygn. akt I SA/Lu 571/04 oddalono skargę Jana K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie z dnia 15 października 2004 r. Nr ZP.2 4407/94/04 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej dot. rozliczenia podatku od towarów i usług za wrzesień, październik i grudzień 2001 r.Sąd w uzasadnieniu wyroku na wstępie przybliżył stan faktyczny sprawy. Stwierdził, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w Lublinie, po rozpatrzeniu odwołania Jana K., utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Zamościu z dnia 12 lipca 2004 r. w przedmiocie odmowy uchylenia w postępowaniu wznowieniowym decyzji ostatecznej Urzędu Skarbowego w Zamościu z dnia 5 czerwca 2003 r., Nr POIV/4400-63/03, dotyczącej rozliczenia podatku od towarów i usług za wrzesień, październik i grudzień 2001 r. dla spółki z o.o. N" z/s w Z. We wniosku o wznowienie tegoż postępowania pełnomocnik J. K. podnosił, że nie z własnej winy nie brał on udziału w tym postępowaniu.Rozpoznając odwołanie od tej decyzji organu pierwszej instancji organ odwoławczy nie dopatrzył się, podnoszonego w tymże odwołaniu, naruszenia przepisu art. 133 Ordynacji podatkowej.Zdaniem organu odwoławczego - za prawidłową należało uznać ocenę, iż Jan K. pełniąc funkcję członka Zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością N" z/s w Z. posiadał legitymację procesową do jej reprezentacji do dnia 17 maja 2002 r., z którym to dniem został wykreślony z Krajowego Rejestru Sądowego. W tym postępowaniu więc był on osobą trzecią wobec Spółki, lecz inną niż wymienione w art. 110-117 Ordynacji podatkowej, wobec czego nie spełnił warunków określonych w art. 133 Ordynacji podatkowej pozwalających na uznanie go za stronę postępowania wymiarowego prowadzonego wobec spółki N" w zakresie podatku VAT.Organ odwoławczy wskazał, iż w postępowaniu wymiarowym J. K. był traktowany jako świadek i pośrednio uczestniczył w czynnościach kontrolnych dokonywanych w Spółce, a także miał możliwości co do wypowiedzenia się na temat działalności Spółki, co też czynił.Miał również prawne możliwości działania jako wspólnik, którym pozostawałpomimo zaprzestania pełnienia obowiązków Prezesa Zarządu spółki N". Odnosząc się natomiast do podniesionego w odwołaniu zarzutu pozbawienia skarżącego jako podatnika, prawa do rozpoznania jego sprawy przez sąd organ odwoławczy stwierdził, iż jest pozbawiony jakichkolwiek podstaw prawnych. Podkreślił, że skoro decyzja wymiarowa została wydana dla Spółki, w dacie kiedy skarżący nie pełnił w niej jakichkolwiek funkcji i w sytuacji, gdy miała ona prawną reprezentacje w osobie ustanowionego przez sąd kuratora, to kurator, a nie skarżący był osobą uprawnioną do odbioru tej decyzji i ewentualnego jej zaskarżenia, z czego jednak nie skorzystał.W takiej sytuacji brak jest podstaw do przyjęcia, iż Jan K. miał prawo do złożenia odwołania od ww. decyzji nie będąc prawnym reprezentantem Spółki. Dlatego też prawidłowo - zdaniem organu odwoławczego - organ podatkowy I instancji uznał, iż Jan K. nie miał legitymacji procesowej do występowania jako strona w postępowaniu wymiarowym dotyczącym rozliczenia podatku VAT dla spółki z o.o. N", co w konsekwencji skutkowało brakiem podstaw do uchylenia decyzji wymiarowej wydanej dla Spółki z dnia 5 czerwca 2003 r., na podstawie art. 240 § 1 pkt 4 Ordynacji podatkowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
