Wyrok NSA z dnia 25 maja 2006 r., sygn. I FSK 753/05
Wykazanie przez podatnika-sprzedawcę: kwoty podatku zwróconego podróżnemu, daty i pokwitowania tej kwoty przez podróżnego, powinno nastąpić w dokumencie ustalonym na podstawie art. 21c ust. 2 ustawy z 8.01.1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym. Nie ma podstaw, aby stwierdzenie tych faktów było zastępowane innymi dowodami, skoro dla ich udokumentowania przewidziano jednoznaczną formę określoną przepisami prawa.
Wyrokiem Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 kwietnia 2005 r., sygn. akt I SA/Bk 284/04, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Romana R. - właściciela firmy "A." w Białymstoku na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku z dnia 15 lipca 2004 r. Nr PP1/4407-112/BO/04 w przedmiocie podatku od towarów i usług za niektóre miesiące 2002 r. - uchylono zaskarżoną decyzję, stwierdzono, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości i zasądzono od Dyrektora Izby Skarbowej w Białymstoku na rzecz skarżącego Romana R. zwrot kosztów postępowania sądowego.
Sąd w uzasadnieniu wyroku na wstępie przybliżył stan faktyczny sprawy.
Stwierdził, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego za 2002 rok w "A." Romana R. stwierdzono zaniżenie podatku należnego od towarów i usług w poszczególnych miesiącach 2002 roku z powodu zastosowania preferencyjnej stawki 0 % do sprzedaży towarów na rzecz turystów zagranicznych udokumentowanej dowodami "Zwrot VAT dla podróżnych", które:
- wystawiane były na kwotę zakupu niższą niż 200 zł,
- nie posiadały zapisu kwoty zwrotu podatku, daty zwrotu podatku oraz potwierdzenia odbioru tego podatku (podpisu podróżnego),
- były oznaczone datą zwrotu podatku wcześniejszą niż data sprzedaży towaru i data wystawienia imiennego dokumentu,
- jeden nie był potwierdzony stemplem granicznego urzędu celnego.
Wobec powyższego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Białymstoku powołując się, między innymi, na przepisy art. 10 ust. 2, art. 21c ust. 2, art. 21e ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 sierpnia 1999 r. w sprawie określenia minimalnej łącznej wartości zakupów wynikającej z dokumentów wystawionych przez sprzedawców, przy której podróżny może żądać zwrotu podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 71, poz. 797) oraz § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2002 roku w sprawie określenia wzorów: znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu w punktach sprzedaży towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, imiennego dokumentu będącego podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz stempla potwierdzającego na dokumencie wywóz towarów (Dz.U. Nr 54, poz. 473), w decyzji Nr UKS.DF 1/22-431-46-11-1/04/0 z dnia 21 maja 2004 roku określił za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2002 r. kwoty nadwyżki podatku należnego nad naliczonym do wpłaty oraz kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu w miejsce zadeklarowanych w deklaracjach VAT-7.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
