Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2006 r., sygn. I FSK 190/06
Jeśli skarżący nie otrzymał nabytego towaru, to z uwagi na użyte w art. 19 ust. 3a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ kategoryczne w swojej treści sformułowanie "nie mogło nastąpić jednak wcześniej", skarżący nie mógł obniżyć kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z kwestionowanej faktury VAT. Uprawnienie skarżącego do obniżenia podatku należnego mogło być zrealizowane "nie wcześniej" niż w rozliczeniu za miesiąc, w którym otrzymał fakturę i w którym otrzymał towar.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Edmund Łój Sędziowie Sędzia NSA Juliusz Antosik Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca) Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 17 listopada 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Jana P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. akt I SA/Bd 362/05 w sprawie ze skargi Jana P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 6 maja 2005 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2003 r., styczeń, luty, marzec i kwiecień 2004 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Jana P. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w B. kwotę 5.400 zł /słownie: pięć tysięcy czterysta/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Jana P., zwanego dalej skarżącym, na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia 6 maja 2005 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług /dalej: podatek VAT/ za grudzień 2003 r. oraz za styczeń, luty, marzec i kwiecień 2004 r.
W uzasadnieniu wyroku Sąd przedstawił następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
Powołaną na wstępie decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w T. z dnia 2 lutego 2005 r. (...) określającą skarżącemu, prowadzącemu działalność gospodarczą pod firmą PPUH "P.": nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za kwiecień 2004 r. /245.752 zł/; nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za okres od stycznia do kwietnia 2004 r. /0 zł/; zobowiązanie podatkowe za: grudzień 2003 r. /50.478 zł/, styczeń 2004 r. /153.749 zł/, luty 2004 r. /86.299 zł/ i marzec 2004 r. /151.945 zł/. Powyższe rozstrzygnięcie było następstwem odwołania skarżącego, zarzucającego decyzji organu I instancji, że została wydana z naruszeniem art. 6 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - dalej: ustawa VAT, par. 48 ust. 4 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 27 poz. 268 ze zm./ - dalej: rozporządzenie VAT oraz art. 121 par. 1 i art. 122 Ordynacji podatkowej. W uzasadnieniu organ odwoławczy przyjął, że skarżący bezzasadnie rozliczył podatek naliczony z faktur VAT z dnia 10 marca 2004 r. nr 58m i z dnia 14 kwietnia 2004 r. nr 94a, dotyczących zakupu od firmy "M." Szlifiernia - Sklepy Marian W. maszyny drukującej flexograficznej o wartości netto 1.504.000 zł /VAT 330.880 zł/ oraz automatycznej prasy wycinającej o wartości netto 1.470.000 zł /VAT 323.400 zł/ jak również z faktury VAT wystawionej przez FHU "A." Paweł K. z dnia 19 grudnia 2003 r. (...), dotyczącej zakupu maszyny offsetowej o wartości netto 107.000 zł /VAT 23.540 zł/ a także faktury z dnia 16 lutego 2004 r. (...), dokumentującej zakup maszyny "P." o wartości netto 290.000 zł /VAT 63.800 zł/. Organ II instancji podkreślił, że wymienione wyżej faktury zostały wystawione w związku z zawartym przez strony porozumieniem w sprawie warunków zakupu maszyn w celu przedłożenia tych dokumentów w banku a wskazany na fakturach zbywca nie był właścicielem wymienionych urządzeń ani ich posiadaczem zależnym. Podniósł, że w związku z powyższymi transakcjami skarżący nie dokonywał żadnych przedpłat, nie wpłacał zaliczek, zadatków, rat. Wskazał ponadto, że ostatecznie transakcje nie doszły do skutku, zaś sprzedawcy wystawili faktury korygujące: nr 79a z dnia 31 marca 2004 r. o wartości netto 1.504.000 zł /VAT 330.880 zł/, nr 111a z dnia 30 kwietnia 2004 r. o wartości netto 1 .470.000 zł /VAT - 323.400 zł/, (...) z dnia 30 grudnia 2003 r. o wartości netto 107.000 zł /VAT 23.540 zł/ oraz (...) z dnia 27 lutego 2004 r. o wartości netto 290.000 zł /VAT 63.800 zł/. Organ II instancji wyjaśnił również, że z tych samych względów wystawiona została przez FHU "A." faktura korygująca (...) z dnia 28 listopada 2003 r. do faktury (...) z dnia 21 listopada 2003 r. o wartości netto 300.000 zł /VAT 66.000 zł/, którą skarżący uwzględnił w rozliczeniu za grudzień 2003 r. Podkreślił następnie, że następstwem transakcji udokumentowanych opisanymi fakturami nie była dostawa towaru /urządzeń/ i że faktycznie nie doszło do zawarcia umów sprzedaży między skarżącym a wskazanymi w fakturach podmiotami. Zdaniem organu odwoławczego, w świetle zebranego materiału dowodowego, zaistniały podstawy do zakwestionowania obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z podanych wyżej faktur VAT, bowiem dokumenty te stwierdzały czynności, które nie zostały faktycznie wykonane /art. 19 ustawy VAT/. Rozpatrując kwestię przyjętych do rozliczenia faktur korygujących organ II instancji stwierdził brak podstaw prawnych do wystawienia takich faktur, gdyż - jak zaznaczył - ich byt prawny wiązał się z zaistnieniem przypadków wymienionych w par. 41 ust. 1 i par. 42 ust. 1 rozporządzenia VAT, tj. udzieleniem rabatu, podwyższeniem ceny po wystawieniu faktur, stwierdzeniem pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek pozycji faktury. Organ odwoławczy wykazał ponadto, że w deklaracji VAT-7 za styczeń 2004 r. skarżący rozliczył podatek należny wynikający z wystawionej przez niego faktury korygującej VAT nr 1(...), wystawionej w dniu 27 stycznia 2004 r. do faktury VAT nr 759 z dnia 30 kwietnia 2002 r. dla firmy "M." Marian W. o wartości netto 1.006.433 zł /VAT 221.415,30 zł/. Podkreślił, że w oparciu o dokumenty źródłowe ustalono, że faktura nr 759 z dnia 30 kwietnia 2002 r. została zaewidencjonowana przez skarżącego w ewidencji sprzedaży za kwiecień 2002 r. i rozliczona w deklaracji VAT-7 za ten miesiąc. Dokument ten miał potwierdzać sprzedaż maszyny o wartości netto 1.006.433,20 zł /VAT 231.415,60 zł/, przy czym z zapisów księgowych wynikało, że w związku z tą transakcją na konto PPUH "P." nie wpłynęły żadne płatności, zaś z wyjaśnień Mariana W. wynikało, że faktura VAT z dnia 30 kwietnia 2002 r. została wystawiona na jego prośbę, w następstwie przystąpienia do przetargu na druk ksiąg rozliczeniowych dla rolników /dla ich wykonania niezbędne było urządzenie, którym skarżący dysponował/ jak również w związku z ubieganiem się przez niego o kredyt bankowy, z którego miał być sfinansowany zakup urządzenia. Z uwagi na negatywne dla firmy "M." rozstrzygnięcie przetargu transakcja udokumentowana powyższą fakturą stała się bezprzedmiotowa. Takie zastrzeżenie wynikało z porozumienia handlowego dotyczącego możliwości rezygnacji z zakupu w przypadku nie pozyskania kredytu. Marian W. - jak zaznaczył organ II instancji - wyjaśnił, że maszyny fizycznie nie przejął ani też nigdy za nią nie płacił, a ze względu na to, że do planowanej transakcji nie doszło nie rozliczył podatku naliczonego z podanych wyżej faktur. Wobec powyższego Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził, że wystawienie w dniu 30 kwietnia 2002 r. faktury VAT nr 759 nie skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego w podatku VAT i że tym samym skarżący nie był upoważniony do wystawienia faktury korygującej jak również uwzględnienia jej w rozliczeniu za styczeń 2004 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
