Wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 2005 r., sygn. FSK 1549/04
Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług ustawodawca wiąże z otrzymaniem faktury, przez co należy rozumieć fizyczne znalezienie się faktury w dyspozycji podatnika, a nie jedynie uzyskanie od kontrahenta informacji o danych zamieszczonych w fakturze.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędziowie NSA Marian Jaździński, Jan Rudowski, Protokolant Krzysztof Kołtan, po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "E." spółki z o.o. z siedzibą w O., jako następcy prawnego Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego "E." A.E.J. M. Spółka Jawna od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 26 marca 2004 r. sygn. akt I SA/Wr 3248/01 w sprawie ze skargi Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego "E." A.E.J. M. Spółka Jawna na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 28 sierpnia 2001 r. (...) w przedmiocie określenia podatku od towarów i usług za sierpień 2000 r. oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od "E." spółki z o.o. z siedzibą w O. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w O. kwotę 1.800 zł /tysiąc osiemset złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 marca 2004 r., I SA/Wr 3248/01, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowo-Usługowego "E." A.E.J. M. spółki jawnej na decyzję Izby Skarbowej w O. z dnia 28 sierpnia 2001 r., (...), w przedmiocie określenia podatku od towarów i usług oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za sierpień 2000 r.
W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu nie podzielił zarzutu skarżącej spółki, że wydanie przez organy podatkowe zaskarżonej decyzji nastąpiło bez podstawy prawnej. Zauważył w związku z tym, że z dniem 1 stycznia 1997 r. wszedł w życie przepis art. 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, zgodnie z którym w razie stwierdzenia, że podatnik w złożonej deklaracji wykazał kwotę zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego wyższą od należnej, organ skarbowy określa kwotę zwrotu różnicy lub kwotę zwrotu w prawidłowej wysokości oraz ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości odpowiadającej 30 % kwoty zawyżenia. Dotyczy to również różnicy podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 tej ustawy. Jeśli zatem podatnik w deklaracji określi kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc rozliczeniowy wyższą od kwoty należnej, urząd skarbowy określa kwotę różnicy w prawidłowej wysokości oraz ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Jedynie w takim zakresie od 1 stycznia 1997 r. urząd skarbowy, ustalając dodatkowe zobowiązanie podatkowe, dysponuje również podstawą prawną z art. 10 ust. 2 ww. ustawy do określenia prawidłowej wysokości różnicy o której mowa w art. 21 ust. 1 ww. ustawy. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia w zaskarżonej decyzji, w ramach której organ podatkowy w celu ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego był także umocowany do określenia podatnikowi prawidłowej kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc rozliczeniowy niższej niż kwota wynikająca z deklaracji złożonej przez samego podatnika.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
