Wyrok NSA z dnia 10 czerwca 2005 r., sygn. FSK 2339/04
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Jan Zając (sprawozdawca) Sędziowie NSA: Juliusz Antosik Józef Orzel Protokolant: Krzysztof Kołtan po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2004 r. sygn. akt I SA/Wr 1299/02 w sprawie ze skargi "M." Spółki z o.o. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 18 marca 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik 1999 r. 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Uzasadnienie
FSK 2339/04
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 3 czerwca 2004 r., I SA/Wr 1299/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Urzędu Skarbowego w D. z dnia 30 listopada 2001 r., (...), orzekł, iż powyższe decyzje nie podlegają wykonaniu oraz zasądził od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 3.012 /trzy tysiące dwanaście/ złotych tytułem kosztów postępowania w sprawie ze skargi "M." Sp. z o.o. w D. na decyzję Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia 18 marca 2002 r., (...) w przedmiocie rozliczenia podatku od towarów i usług za październik 1999 r.
Sąd ustalił, że przedmiotem skargi "M." Sp. z o.o. z w D. do Naczelnego Sądu Administracyjnego jest decyzja Izby Skarbowej w W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia 18 marca 2002 r., (...) utrzymująca w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w D. z dnia 30 listopada 2001 r., (...) w przedmiocie określenia "M." Sp. z o.o. kwoty zwrotu różnicy podatku od towarów usług za październik 1999 r. w wysokości 657 zł, kwoty różnicy podatku do przeniesienia na następny miesiąc w wysokości 302.626 zł oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów usług w wysokości 105.281 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, że spór dotyczy zasadności odliczenia przez skarżąca spółkę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wykonanie usługi kooperacji i administrowania oraz usługi organizacji i eksportu. Pozostaje poza sporem w rozważanej sprawie fakt, iż "H." Sp. z o.o. w W. /od 19 października 2001 r. "M."/ jako zleceniodawca i odbiorca zawarła w dniu 3 maja 1999 r. z firmą "A." Sp. z o.o. w W. jako zleceniobiorcą i dostawcą dwie odrębne umowy: umowę zlecenia o wykonywanie usług administracyjnych, polegających na prowadzeniu spraw celnych, personalnych, administracji i sterowania produkcją w zakładzie produkcyjnym w D. oraz umowę o dostawy elementów kooperacyjnych. Postanowienia powyższych umów odpowiednio w par. 3 i par. 11 przewidywały, iż zleceniodawca zobowiązuje się zapłacić zleceniobiorcy wynagrodzenie w wysokości 15.000 zł netto oraz zwrócić koszty jakie zleceniobiorca poniósł w związku z wykonaniem umowy. Strony omawianych umów uzgodniły, że do ustalonego wynagrodzenia oraz kosztów doliczany będzie podatek VAT według stawki 22%. Niezależnie od tego w umowie o dostawy elementów kooperacyjnych strony ustaliły, że rozliczenie za wzajemne dostawy surowców, materiałów i urządzeń do odbiorcy oraz wyrobów do dostawcy odbywać się będą na podstawie wzajemnych faktur / par. 10 umowy/. Jak wynika z akt sprawy, spółka "A." wystawiła w dniu 30 września 1999 r. fakturę VAT Nr 0054/(...) za organizację importu i eksportu na podstawie faktur otrzymanych we wrześniu oraz fakturę VAT Nr 0055/(...) i fakturę VAT korygującą Nr 2/09/(...) za usługi kooperacji i administrowania we wrześniu. Akta sprawy wskazują na to, iż do każdej z wskazanych wyżej faktur dołączono specyfikację zawierającą określenie rodzaju kosztów oraz oznaczenie konta przeciwstawnego kontrahenta. Nie można zakwestionować faktu, że wynikające z łączących skarżącą spółkę umów należności, odrębnie nazywane jako wynagrodzenie oraz koszty, jakie zleceniobiorca poniósł w związku z wykonaniem umowy, a więc koszty związane z przedmiotem umowy składają się na należności z tytułu świadczonych usług o dostawę elementów kooperacyjnych i usługi administracyjno-personalnej. Ponoszenie ich przez skarżącą spółkę ściśle wiąże się z usługami, na które opiewają wspomniane wyżej umowy i jest częścią odpłatności za te usługi. Na całość bowiem świadczenia należnego od strony skarżącej jako nabywcy usługi składa się wynagrodzenie i pozostałe należności /zysk plus koszty/ i stanowi obrót dla zleceniobiorcy, będący podstawą do opodatkowania w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT. Na obrót zaś składa się całe świadczenie wzajemne przypadające zleceniobiorcy z tytułu wykonania tej usługi. Wobec tego wszystkie koszty, które są wynikiem i efektem świadczonej usługi, a więc ponoszone w związku i z tytułu wykonania umów, winny stanowić całą kwotę należną /należne świadczenie/ od nabywcy usługi. Opodatkowaniu podlega bowiem wykonanie usługi na podstawie czynności wymienionej w art. 2 powołanej wyżej ustawy. Konsekwencją takiego stanu rzeczy winna być możliwość odliczenia przez nabywcę przedmiotowych usług podatku naliczonego zawartego w cenie odpowiadającej kwocie należnej z tytułu wykonania tych usług. Odrębną kwestią pozostaje wysokość wynagrodzenia i kosztów, które wobec stwierdzenia powiązań kapitałowych mogą być szczegółowo badane i oceniane pod kątem art. 17 ust. 1 wskazanej wyżej ustawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
