Wyrok NSA z dnia 1 lipca 2005 r., sygn. I FSK 75/05
Zgodnie z zasadą określoną w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ moment podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje co do zasady z chwilą wydania /dostarczenia/, przekazania, zamiany, darowizny towaru lub wykonania usługi, o których mowa w art. 2 ustawy, o ile nie zaistnieją wyraźnie prawem określone wyjątki. W konsekwencji, dla ustalenia kiedy w danym przypadku powstał obowiązek podatkowy konieczne jest jego zbadanie w kontekście wyjątków od powyższej zasady, które uregulowane zostały w przepisach art. 6 ust. 2-10, art. 6b /w przypadku stanów faktycznych po 1.10.2002 r./ oraz w art. 35 ust. 2a-6.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 16 września 2004 r. I SA/Ol 91/04 w sprawie ze skargi "E." Spółki z o.o. w E. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 18 lutego 2004 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług oraz ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług od czerwca 2002 r. do listopada 2002 r. - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Olsztynie; (...).
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 16.09.2004 r., I SA/Ol 91/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia 18.02.2004 r., którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w O. z dnia 5.12.2003 r. w przedmiocie określenia Spółce z o.o. E. w E. zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od czerwca do listopada 2002 r.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia w pierwszej kolejności nawiązano do okoliczności faktycznych sprawy. W tych zaś ramach przede wszystkim przybliżono zaskarżoną decyzję organu odwoławczego akcentując, że wskazano w niej, że zgodnie z par. 4.1 kontraktu ramowego z dnia 17.10.2001 r. zawartego pomiędzy Spółką "E." z firmą "V." z Litwy podstawą do wypłacenia należności za wykonane prace /usługi/ stanowiła faktura wystawiona przez wykonawcę z załączonym protokołem odbioru prac przez zleceniodawcę. Wskazano, że o tym czy usługa została wykonana decydowała umowa zawarta pomiędzy stronami, bowiem tylko wtedy strony mogły uznać, że nastąpiło wykonanie czynności. Potwierdzeniem faktu, iż wykonanie usługi wiązało się z podpisaniem protokołu odbioru robót była również treść aneksów do ww. kontraktu. Z protokołów tych wynikało, że dopiero po akceptacji kontroli jakości, elementy były uznawane za wykonane. Podniesiono, że okoliczności zgłoszenia wykonanych robót, zdaniem organu podatkowego, nie pozwalało uznać usługi za wykonaną, bowiem zgłoszenie to oznaczało jedynie gotowość wykonawcy usługi do weryfikacji ich jakości przez zleceniodawcę. Odnosząc się natomiast do kwestii wymierzenia dodatkowego zobowiązania podatkowego na podstawie art. 27 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym wskazano, że stwierdzenie zaniżenia przez kontrolowany podmiot zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za lipiec i listopad 2002 r. było konsekwencją ustaleń dokonanych przez organ pierwszej instancji. Wskazano ponadto, że powołany w odwołaniu wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2003 r., I SA/Gd 456/00, dotyczył odmiennego stanu faktycznego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
