Wyrok NSA z dnia 15 czerwca 2005 r., sygn. FSK 2376/04
1. Wyłączenie zwolnienia od podatku z przyczyn określonych w art. 14 a ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w 1999 r., obejmowało całą kwotę zwolnienia w przypadku braku jakiejkolwiek wpłaty na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, natomiast w przypadku zapłaty tylko części należnej kwoty, od zwolnienia wyłączona była jedynie część niewypłacona.
2. Art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie ma zastosowania w postępowaniu kasacyjnym.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2005 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Anny N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 czerwca 2004 r. I SA/Wr 965-966/02 w sprawie ze skargi Anny N. na dwie decyzje Izby Skarbowej we W. z dnia 13 lutego 2002 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec i październik 1999 r. - uchyla zaskarżony wyrok oraz obie decyzje Izby Skarbowej we W. z dnia 13 lutego 2002 r. (...); (...).
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2004 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę Anny N. na dwie decyzje Izby Skarbowej we W. z dnia 13 lutego 2002 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec i październik 1999 r.
Anna N. prowadziła Zakład Pracy Chronionej w zakresie m.in. leasingu operacyjnego i finansowego oraz handlu samochodami. W deklaracji za marzec 1999 r. nie uwzględniła sprzedaży samochodu osobowego Daewoo Lanos, a niezależnie od tego, w wyniku błędnego księgowania, zawyżyła wartość podatku naliczonego o 169,24 zł. Z tego powodu Izba Skarbowa, korygując decyzję organu pierwszej instancji, określiła zobowiązanie podatniczki w kwocie ponad 6.000 zł wyższej od deklarowanej /47.347 zł w miejsce deklarowanej 41.228 zł/. Konsekwencje dla podatniczki okazały się jednak dalej idące niż wspomniana różnica podatku. Podatniczka - jako prowadząca zakład pracy chronionej - była bowiem zwolniona od obowiązku wpłaty różnicy między podatkiem należnym a naliczonym na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, zwanej dalej w skrócie "ustawą o VAT". Innymi słowy, nie musiała zapłacić Urzędowi Skarbowemu zadeklarowanej kwoty 41.228 zł, o ile zachowała odpowiednie warunki, w tym także warunek z art. 14a ust. 3 ustawy o VAT. Ostatnio wymieniony przepis wymagał aby podatnik przekazał na rzecz Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nadwyżkę ponad kwotę stanowiącą iloczyn liczby osób niepełnosprawnych zatrudnionych w zakładzie pracy chronionej w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz trzykrotności najniższego wynagrodzenia. U Anny N. kwota ta wynosiła w marcu 1999 r. 40.950 zł, w związku z czym podatniczka przekazała na PFRON 278 zł /41.228 - 40.950 = 278/.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
