Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2004 r., sygn. GSK 864/04
Znak towarowy niedookreślony, niewystępujący w tej samej postaci, nie ma dostatecznych znamion odróżniających w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2004 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "F" Sp. A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2004 r. 6/II SA 2429/02 w sprawie ze skargi "F" Sp. A. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 17 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie rejestracji znaku towarowego - oddala skargę kasacyjną.
UZASADNIENIE
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 lutego 2004 r., 6/II SA 2429/02, oddalił skargę "F" Sp. A. na decyzję Urzędu Patentowego RP z dnia 17 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy uznania skutków międzynarodowej rejestracji znaku towarowego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że firma "F" Sp. A. ubiegała się o uzyskanie w Polsce ochrony międzynarodowej rejestracji znaku towarowego graficznego, występującego w postaci dwubarwnej kompozycji /dolna część pomarańczowa, górna zaś biała/, objętego rejestracją (...) z dnia 2 grudnia 1996 r., dokonaną w trybie porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków /Dz.U. 1993 nr 116 poz. 514/. Decyzją Urzędu Patentowego z dnia 17 listopada 1999 r. odmówiono uznania w Polsce skutków rejestracji międzynarodowej tego znaku towarowego przyjmując, że znak nie ma wystarczającego charakteru odróżniającego. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Urzędu Patentowego z dnia 17 czerwca 2002 r. (...) Urząd Patentowy podtrzymał swoje stanowisko co do tego, że zgłoszony do rejestracji znak towarowy nie ma wystarczającego charakteru odróżniającego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie badał skargę "F" Sp. A. na decyzję Urzędu Patentowego z dnia 17 czerwca 2002 r. w świetle przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./. W świetle art. 5 ust. 1 porozumienia madryckiego o międzynarodowej rejestracji znaków z dnia 14 kwietnia 1891 r. /Dz.U. 1993 nr 116 poz. 514/ państwo objęte wnioskiem o rozszerzenie ochrony znaku z rejestracji międzynarodowej może odmówić udzielenia ochronna swym terytorium, na warunkach, które z mocy konwencji paryskiej o ochronie własności przemysłowej stosowałyby się do znaku zgłoszonego do rejestracji krajowej. Zgodnie zaś z art. 315 ust. 3 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej /t.j. Dz.U. 2003 nr 119 poz. 1117/ zdolność ochronną znaków towarowych zarejestrowanych lub zgłoszonych do rejestracji przed wejściem tej ustawy w życie /22 sierpnia 2001 r./ ocenia się na podstawie dotychczasowych przepisów. Przepisami stanowiącymi podstawę do oceny zdolności ochronnej spornego znaku graficznego w sprawie uznania skutków międzynarodowej rejestracji tego znaku towarowego (...) z dnia 2 grudnia 1996 r. były zatem przepisy ustawy o znakach towarowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
