Jak ustalić wysokość zasiłku, jeśli przychód pracownika przekroczył roczną podstawę wymiaru składek emerytalno-rentowych

Wynagrodzeniem pracownika, które jest przyjmowane do obliczenia podstawy wymiaru zasiłków i wynagrodzenia chorobowego, jest przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu finansowanych przez pracownika składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe. Łącznie procent składek, które finansuje pracownik, wynosi 13,71% podstawy wymiaru (na ubezpieczenie emerytalne - 9,76%, na ubezpieczenia rentowe - 1,5%, na ubezpieczenie chorobowe - 2,45%).

Nie zawsze jednak płatnik składek potrąca składki w tej wysokości. Wynika to z tego, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe jest ograniczona w roku kalendarzowym do równowartości 30-krotności prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok. W 2010 r. kwota ograniczenia podstawy wymiaru składek emerytalnej i rentowej wynosiła 94 380 zł, a w 2011 r. wynosi 100 770 zł. Jeśli przychód pracownika przekroczył w danym roku kalendarzowym ten limit, od nadwyżki przychodu pracodawca nie powinien pobierać składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Po przekroczeniu rocznej podstawy wymiaru płatnik składek potrąca z przychodu pracownika już tylko składkę na ubezpieczenie chorobowe (podstawa wymiaru składki chorobowej nie jest limitowana). W niektórych sytuacjach podstawą wymiaru zasiłku jest zatem przychód pracownika pomniejszony wyłącznie o kwotę składki na ubezpieczenie chorobowe (2,45% podstawy wymiaru).