Jak liczyć terminy w prawie pracy

Dni wolne od pracy i dni świąteczne nie przeszkadzają w liczeniu większości terminów prawa pracy. Ustalamy je licząc wszystkie dni, traktując dni wolne lub świąteczne jak robocze. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy data wypłaty wynagrodzenia wypada w dniu wolnym od pracy. Pracodawca ma wówczas obowiązek wypłacenia pensji w dniu roboczym poprzedzającym termin wypłaty (art. 85 § 3 Kodeksu pracy). Ponadto, jeśli termin na odwołanie od rozwiązania umowy o pracę przypada na dzień ustawowo wolny od pracy (w niedzielę lub święto), termin ten upływa następnego dnia, np. w poniedziałek. Gdy termin mija w sobotę, odwołanie należy złożyć najpóźniej w sobotę, a jeżeli nie jest to możliwe (np. sąd wtedy nie działa) - najpóźniej w piątek. Termin nie ulega wówczas przesunięciu, ponieważ sobota nie jest dniem ustawowo wolnym od pracy (art. 165 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 115 Kodeksu cywilnego oraz w związku z ustawą z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy).

Staż pracy uprawniający do świadczeń pracowniczych

Najwięcej kontrowersji wzbudza ustalanie okresów pracy, których przepracowanie zapewnia zatrudnionemu pewne uprawnienia lub świadczenia. Chodzi przykładowo o:

● miesiąc pracy uprawniający do pierwszego urlopu wypoczynkowego,

● 6 miesięcy zatrudnienia gwarantujące nabycie prawa do urlopu wychowawczego,

● pół roku pracy potrzebne do uzyskania dodatkowego wynagrodzenia rocznego przez pracowników sfery budżetowej,

● 20 lat pracy konieczne do otrzymania przez pracownika samorządowego np. nagrody jubileuszowej w wysokości 75% wynagrodzenia miesięcznego.