Wyrok NSA z dnia 26 października 2023 r., sygn. I FSK 1803/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia del. WSA Dominik Mączyński (sprawozdawca), Protokolant Justyna Papiernik, po rozpoznaniu w dniu 26 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 616/22 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 31 stycznia 2022 r., nr 1401-IOV-2.603.7.2021.6.MI w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie rozliczenia podatku od towarów i usług od stycznia 2017 r. do stycznia 2018 r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
1. Skarga kasacyjna.
1.1. P. sp. z o.o. w likwidacji, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z dnia 14 września 2022 r., wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 lipca 2022 r., III SA/Wa 616/22. Wyrokiem tym Sąd oddalił skargę P. sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 31 stycznia 2022 r. w przedmiocie odmowy uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie rozliczenia podatku od towarów i usług od stycznia 2017 r. do stycznia 2018 r.
1.2. Wyrok Sądu pierwszej instancji zaskarżono w całości, zarzucając mu:
1. naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.:
• art. 112b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o PTU) w zw. z art. 273 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (dalej: dyrektywa 112) poprzez niewłaściwe zastosowanie polegające na uznaniu, że przepis art. 112b ust. 1 pkt 1 ustawy o PTU w brzmieniu obowiązującym w momencie wydawania Decyzji ostatecznej mógł mieć zastosowanie wobec Skarżącej, podczas gdy zastosowana wobec Skarżącej sankcja w postaci dodatkowego zobowiązania podatkowego była nieadekwatna do sytuacji, w której rozstrzygnięcie postępowania wymiarowego prowadzonego przez Naczelnika związane było z odmienną interpretacją przepisów prawa podatkowego w zakresie właściwej stawki podatku od towarów i usług, co oznacza brak związku z oszustwem lub nadużyciem podatkowym. Ponadto zastosowanie wobec Skarżącej dodatkowego zobowiązania podatkowego wykraczało poza to, co jest niezbędne do realizacji celów polegających na zapewnieniu prawidłowego poboru podatku i zapobieganiu oszustwom podatkowym;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
