Postanowienie NSA z dnia 8 października 2025 r., sygn. III OW 26/25
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mirosław Wincenciak (spr.) Sędziowie: sędzia NSA Sławomir Wojciechowski sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski po rozpoznaniu w dniu 8 października 2025 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Wójta Gminy [...] o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy Wójtem Gminy [...] a Dyrektorem Zarządu Zlewni w [...] Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w przedmiocie wskazania organu właściwego w sprawie postanawia oddalić wniosek.
Uzasadnienie
Pismem z dnia 28 marca 2025 r. Wójt Gminy [...] wystąpił do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o rozstrzygnięcie sporu kompetencyjnego pomiędzy nim a Dyrektorem Zarządu Zlewni w [...] Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w przedmiocie wskazania organu właściwego do załatwienia sprawy zasypania zagłębienia terenu na działce nr [...], obręb [...], Gmina [...].
W uzasadnieniu wniosku podał, że Wójt Gminy [...] (dalej w skrócie: "Wójt") pismem z dnia 28 lutego 2024 r. przekazał do Dyrektora Zarządu Zlewni w [...] Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej w skrócie: "Dyrektor") informację o interwencję w sprawie likwidacji (zasypania) zbiornika wodnego na działce nr [...] w miejscowości [...]. Podkreślił, że przepisy ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (t.j.: Dz. U. z 2024 r., poz. 1087 ze zm., dalej w skrócie "p.w.") wskazują, że na wykonanie bądź likwidację urządzeń wodnych wymagane jest pozwolenie wodnoprawne. Wykop bądź likwidacja zbiornika wodnego oraz realizowane w tym zakresie roboty ziemne są więc pracą, która ingeruje w grunty, a więc zachodzi konieczność posiadania odpowiedniego zezwolenia bądź zgłoszenia wodnoprawnego. Organem właściwym w tym zakresie jest Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie (art. 240 p.w.). W ocenie Wójta, istota niniejszego sporu sprowadza się do tego, czy uznanie istnienia urządzenia wodnego zależy od kryterium legalności jego powstania (czy urządzeniem wodnym będzie tylko obiekt, przy powstaniu którego zachowano wszelkie wymogi formalne jego powstania, np. wniosek o wykonanie urządzenia wodnego?) oraz od aktualności zapisów w ewidencji gruntów oraz czy zasypanie istniejącego urządzenia wodnego jest przejawem jego nienależytego utrzymania. Przepis art. 16 pkt 65 p.w. uznaje za urządzenia wodne między innymi stawy, w szczególności stawy rybne oraz stawy przeznaczone do oczyszczania ścieków albo rekreacji, stałe urządzenia służące do połowu ryb lub do pozyskiwania innych organizmów wodnych, pomosty. Ustawodawca definiuje urządzenie wodne opisując cel (np. rekreacja), a nie kryterium (legalność) powstania. Rozumowanie przeciwne prowadziłoby do wniosku, że Dyrektor nie miałby żadnych kompetencji wobec obiektów, które powstały (czasem świadomie) bez formalnego zgłoszenia. Naruszałoby to zatem cel ustawy i niezasadnie ograniczałoby uprawnienia oraz rolę organu Wód Polskich. Nie jest więc właściwe uchylanie się przez Dyrektora od swoich obowiązków, poprzez opisanie urządzenia wodnego (stawu) określeniem "zagłębienie". Każdy staw (urządzenie wodne) jest bowiem w istocie zagłębieniem w gruncie wypełnionym wodą. Zabieg zmiany sposobu opisu urządzenia wodnego prowadzić ma do wniosku, że zasypanie zagłębienia w ziemi nie jest materią dla władczych rozstrzygnięć Dyrektora. Zdaniem Wójta, zasypanie istniejącego niewątpliwie urządzenia wodnego to oczywisty i rażący przejaw nienależytego utrzymania tego urządzenia, którego efektem jest zmiana jego funkcji (faktyczne pozbawienie funkcji) i oznacza prawo i obowiązek działania Dyrektora na podstawie art. 191 ust. 1 p.w. w celu przywrócenia poprzedniej funkcji urządzenia wodnego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
