Jak należy sprawdzać kontrahenta, aby nie narazić się na zarzut udziału w oszustwie VAT – wyrok NSA
Niezbędna weryfikacja usługobiorcy zagranicznego polega na podjęciu czynności, które w obrocie zwykle wykonuje się celem sprawdzenia, czy podmiot podający się za usługobiorcę faktycznie istnieje w danym kraju i pod jakim adresem jest tam zarejestrowany w ramach działalności gospodarczej. W szczególności powinno to wynikać z uzyskanego od usługobiorcy numeru identyfikacji podatkowej danego kraju, zweryfikowanego w zakresie podanych danych w systemie VIES, czy z wypisu z rejestru przedsiębiorców. Nie jest wymagane podejmowanie nadzwyczajnych czynności sprawdzających – wyrok NSA z 26 listopada 2024 r., sygn. akt I FSK 1465/20.
Stan faktyczny i stanowisko organu podatkowego
Spółka wykonała w 2014 r. usługi transportowe na rzecz dwóch spółek czeskich: A i B. Na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT) spółka uznała, że usługi te nie są opodatkowane w Polsce, tylko w Czechach. Organ podatkowy zakwestionował tę kwalifikację, uznając, że transakcje te są nierzetelne, a spółki A i B są spółkami fikcyjnymi dopuszczającymi się oszustw podatkowych. W efekcie organ wydał decyzję wymiarową określającą 23% VAT od wartości spornych usług transportowych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
