Interpretacja indywidualna z dnia 24 kwietnia 2025 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.119.2025.2.AKU

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 stycznia 2025 r. wpłynął Pana wniosek z 30 stycznia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan pismem z 24 marca 2025 r. (data wpływu 24 marca 2025 r.) – w odpowiedzi na wezwanie.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 2 lipca 2003 r. Wnioskodawca, razem ze swoją żoną A.A. (dalej razem jako: „Kredytobiorcy”) zawarli umowę kredytu budowlano-hipotecznego nr … z dnia 1 lipca 2003 r. (dalej jako „Umowa”) z bankiem … S.A., którego następcą prawnym jest Bank … S.A.(dalej zwany jako „Bank”). Umowa dotyczy kredytu denominowanego do franków szwajcarskich, w ramach którego Bank wypłacił na rzecz Kredytobiorców łącznie kwotę 589 758,55 zł.

W dacie zawarcia Umowy Kredytobiorcy byli w związku małżeńskim i posiadali ustawową wspólność majątkową. Kredyt zaciągnięty został przez nich w roli konsumentów, na cele stricte mieszkaniowe, tj. na pokrycie kosztów budowy i wykończenia domu mieszkalnego budowanego dla własnych potrzeb mieszkaniowych i w ten sposób kredyt został faktycznie wykorzystany. Sposobem zabezpieczenia spłaty kredytu wynikającego z Umowy była m.in. hipoteka kaucyjna do kwoty stanowiącej 170% kwoty kredytu wpisana w księdze wieczystej nieruchomości, na której był budowany dom Kredytobiorców.

W ocenie Kredytobiorców Umowa zawiera postanowienia niedozwolone, co czyni ją w całości nieważną i uzasadnia żądanie zwrotu wpłaconych na ich podstawie świadczeń. Z tego powodu, Kredytobiorcy skierowali sprawę na drogę postępowania sądowego celem ustalenia, że Umowa jest nieważna i zasądzenia zwrotu wszelkich należności wpłaconych przez nich na poczet jej wykonania. W ramach roszczenia głównego o zapłatę, Kredytobiorcy domagali się zasądzenia od Banku kwoty 890 987,61 zł, tytułem wszelkich należności wpłaconych przez nich tytułem kwestionowanej Umowy wraz z odsetkami za opóźnienie i zwrotem kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W postępowaniu sądowym Kredytobiorców reprezentuje profesjonalny pełnomocnik z wyboru – radca prawny. Wartość przedmiotu sporu została w pozwie określona na kwotę 1 941 428,00 zł, ponieważ obejmuje zarówno dochodzoną kwotę, jak i wartość roszczenia o stwierdzenie nieważności umowy kredytowej.