Wyrok NSA z dnia 20 września 2023 r., sygn. III OSK 2125/22
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Olga Żurawska-Matusiak Sędziowie Sędzia NSA Rafał Stasikowski Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 20 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 5 maja 2022 r. sygn. akt II SA/Go 101/22 w sprawie ze skargi Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubuskiego z dnia 29 grudnia 2021 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy [...] z dnia 24 listopada 2021 r., nr [...] w sprawie przyjęcia Statutu Gminnego Ośrodka Kultury w [...], w części określonej w § 6 ust. 8 załącznika nr 1 do uchwały zatytułowanego "Statut Gminnego Ośrodka Kultury w [...] " 1. uchyla zaskarżony wyrok i uchyla zaskarżone rozstrzygniecie nadzorcze, 2. zasądza od Wojewody Lubuskiego na rzecz Gminy [...] kwotę 720 (siedemset dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 5 maja 2022 r. sygn. akt II SA/Go 101/22 oddalił skargę Gminy Ś. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Lubuskiego z dnia [...] grudnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy Ś. z dnia [...] listopada 2021 r., nr [...] w sprawie przyjęcia Statutu Gminnego Ośrodka Kultury w Ś., w części określonej w § 6 ust. 8 załącznika nr 1 do uchwały zatytułowanego "Statut Gminnego Ośrodka Kultury w Ś."
W motywach orzeczenia Sąd pierwszej instancji przywołując treść art. 9, art. 12, art. 14 ust. 1 i 2, art. 27 ust. 1 i art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz.U. z 2020 r. poz. 194) zwanej dalej w skrócie u.o.p.d.k. oraz art. 14 pkt 7 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r o finansach publicznych (Dz.U. z 2001 r. poz. 305) zwanej dalej w skrócie u.f.p., wskazał, że instytucja kultury, jako osoba prawna jest całkowicie odrębnym w stosunku do gminy podmiotem prawa, z własnym majątkiem, środkami trwałymi, przychodami oraz kosztami, samodzielnie gospodarującą w ramach posiadanych środków. W tej sytuacji prawnej nie można podzielić poglądu skarżącej, że przepis art. 13 ust. 2 pkt 6 u.o.p.d.k. stwarza instytucji kultury możliwość wyboru zadań, jakie będą jej przypisane oraz zasad na jakich taka instytucja będzie działała oraz według jakich reguł będzie prowadziła swoją gospodarkę finansową. Pogląd ten stoi bowiem w sprzeczności z obowiązującymi uregulowaniami u.o.p.d.k., której przepisy stanowią lex specialis w stosunku do innych ustaw, w tym i do ustawy o finansach publicznych. Samodzielność instytucji kultury jako osoby prawnej, oznacza także, zdaniem Sądu, że organizator nie może w sposób dowolny samodzielnie modyfikować zakresu działalności instytucji kultury.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
