Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego - Wyrok NSA z dnia 25 lipca 2024 r., sygn. II GSK 84/24
Stwierdzenie nieważności aktu prawa miejscowego nie implikuje automatycznego stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnych podjętych na jego podstawie, jeżeli w momencie ich podejmowania akt ten obowiązywał.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Wojciech Kręcisz (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia del. WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prokuratora Okręgowego w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 czerwca 2023 r. sygn. akt III SA/Kr 450/23 w sprawie ze skargi Prokuratora Okręgowego w Krakowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 6 lutego 2023 r. nr SKO.NA/4130/27/2023 w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia opiniującego wniosek o zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych 1. postanawia sprostować oczywistą omyłkę pisarską w komparycji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 22 czerwca 2023 r. sygn. akt III SA/Kr 450/23, w ten sposób, że w wierszu 3 od dołu, w miejsce daty dziennej "21 grudnia 2022 r." wpisać "6 lutego 2023 r.", natomiast w miejsce oznaczenia decyzji "SKO.NA/4130/40/2022" wpisać "SKO.NA/4130/27/2023", 2. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 czerwca 2023 r., sygn. akt III SA/Kr 450/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę Prokuratora Okręgowego w Krakowie na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 6 lutego 2023 r., nr SKO.NA/4130/27/2023 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia.
Ze skargą kasacyjną od powyższego wyroku wystąpił Prokurator Okręgowy w Krakowie, zaskarżając ten wyrok w całości i wnosząc o jego uchylenie.
Na zasadzie art. 174 pkt 1 i 2 p.p.s.a. wyrokowi zarzucono:
1. naruszenie prawa materialnego mające wpływ na wynik sprawy poprzez niewłaściwą kontrolę legalności działalności administracji publicznej, a w konsekwencji błędną wykładnię prawa materialnego, a to art. 3 § 1 i § 2 pkt 2 w zw. z art. 147 § 1 p.p.s.a. i z art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r., poz. 735 z p. zm., dalej – "k.p.a.") oraz z art. 18 ust. 3 a) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r., poz. 1119 ze zm., dalej – "u.w.w.t.") poprzez błędne przyjęcie, że pomimo stwierdzenia nieważności uchwał Rady Gminy Gdów w sprawie zasad usytuowania miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych na terenie gminy oraz w sprawie ustalenia maksymalnej liczby zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych będących podstawą prawną ww. postanowienia GKRPA, to w momencie wydania przez tę komisję zaskarżonego postanowienia nadal obowiązywały powołane wyżej uchwały rady gminy, gdyż dopiero później została uznana za nieważną przez sąd administracyjny, podczas gdy wobec konieczności zastosowania w tym przypadku fikcji prawnej – uchwały te, z uwagi na swą wadliwość, nigdy nie weszły do obiegu prawnego, co winno skutkować stwierdzeniem nieważności zaskarżonego postanowienia;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
