Wyrok NSA z dnia 29 lutego 2024 r., sygn. I GSK 218/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Grzelak Sędzia NSA Joanna Wegner (spr.) Sędzia del. WSA Jacek Boratyn Protokolant Magdalena Chewińska po rozpoznaniu w dniu 29 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 października 2019 r. sygn. akt I SA/Wr 593/19 w sprawie ze skargi A. S.A. w B. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 kwietnia 2019 r. nr 0111-KDIB3-3.4013.38.2019.2.MK w przedmiocie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz A. S.A. w B. 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 22 października 2019 r., sygn. akt I SA/Wr 593/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu na podstawie art. 146 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018, poz. 1302) – zwanej dalej "p.p.s.a." uchylił zaskarżoną przez A. [...] S. A. w B. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 kwietnia 2019 r. w przedmiocie podatku akcyzowego.
Od tego wyroku organ wniósł skargę kasacyjną, zaskarżając to orzeczenie w całości i opierając środek odwoławczy na obu podstawach. Zarzuty naruszenia przepisów postępowania dotyczyły art. 134 § 1 w związku z art. 57a i w związku z art. 3 § 1 i § 2 pkt 4a w związku z art. 141 § 4 p.p.s.a. polegające na dokonaniu przez Sąd pierwszej instancji nieprawidłowej kontroli zaskarżonej interpretacji w rezultacie błędnego rozstrzygnięcia sprawy poprzez przekroczenie przedmiotowej sprawy, zakreślone zarzutami skargi. Organ podniósł, że Sąd pierwszej instancji wskazał na naruszenie w interpretacji art. 8 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1114 ze zm.) – zwanej dalej "u.p.e.a.", tj. przepisu którego naruszenia nie zarzucono w skardze i który nie istnieje, a ponadto organ wskazał, że skarżący nie zarzucił naruszenia art. 89 ust. 2e u.p.e.a. Ponadto organ zarzucił naruszenie art. 146 § 1 w związku z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a w związku z art. 141 § 4 w związku z art. 153 p.p.s.a. poprzez uwzględnienie skargi i wadliwe uzasadnienie zaskarżonego wyroku, polegające na niezawarciu wyczerpującego wyjaśnienia podstawy prawnej, pominięcie przytoczonego orzecznictwa i argumentacji organu. Zarzuty naruszenia prawa materialnego odnosiły się do art. 89 ust. 2 pkt 6 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 25a u.p.e.a. poprzez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie polegające na przyjęciu, że przekazanie innemu podmiotowi wyrobu akcyzowego w celu wykonania usługi rozlania do mniejszych pojemników skutkuje zużyciem tych wyrobów przez podmiot dokonujący importu z zachowaniem warunków uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy. Zdaniem organu w takiej sytuacji dochodzi do zużycia wyrobów akcyzowych bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 6 i art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. b u.p.e.a. Kolejny zarzut odnosił się do naruszenia art. 89 ust. 2 pkt 6 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 22a u.p.e.a. poprzez błędną wykładnię i uznanie, że importowane wyroby akcyzowe z przeznaczeniem do rozlania przez inny podmiot mogą korzystać z zerowej stawki akcyzy, gdyż przepisy te nie wprowadzają obowiązku zużycia wyrobów akcyzowych bezpośrednio po dokonaniu importu. Zdaniem organu zerowa stawka znajdzie zastosowanie w stosunku do wyrobów energetycznych, jeżeli wyroby te są importowane przez zużywający podmiot gospodarczy, a co za tym idzie wyrób ten nie będzie przedmiotem obrotu – użycia, np. przekazania innemu podmiotowi w celu rozlewu, który w ocenie organu traktować należy jako użycie. Następny zarzut odnosił się do art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. b w związku z art. 89 ust. 2 pkt 6 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 22a u.p.e.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. b u.p.e.a. do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego na skutek błędnej wykładni art. 89 ust. 2 pkt 6 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 22a u.p.e.a. i przyjęcie że spółka nie będzie zobowiązana do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy. Zdaniem organy przekazanie wyrobu akcyzowego będącego przedmiotem importu innemu podmiotowi w celu wykonania usługi rozlania jest użyciem wyrobów akcyzowych bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy. Ostatni zarzut odnosił się do art. 89 ust. 2e u.p.e.a. poprzez niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że spółka nie będzie zobowiązania do obliczenia i wykazania kwoty akcyzy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
