Nowe fakty niezmieniające decyzji podatkowej - Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2024 r., sygn. III FSK 4219/21
Nowe dowody i okoliczności przedstawione w ramach wniosku o wznowienie postępowania podatkowego nie skutkują wznowieniem, jeśli nie podważają one pierwotnie ustalonych faktycznych podstaw decyzji ostatecznej, w tym nie zmieniają oceny niewypłacalności podatnika.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Wojciech Stachurski, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Anna Iwaszkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Gl 243/20 w sprawie ze skargi L. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 12 grudnia 2019 r., nr 2401-IEW3.603.5.2019.17 UNP: 2401-19-248350 w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej osób trzecich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od L. P. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 23 lipca 2020 r., I SA/Gl 243/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę L. P. (dalej jako: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach z dnia 12 grudnia 2019 r. w przedmiocie odmowy uchylenia w trybie wznowienia postępowania decyzji ostatecznej w sprawie odpowiedzialności osoby trzeciej za zaległości w podatku od towarów i usług za grudzień 2008 r. oraz za styczeń, kwiecień i sierpień 2009 r.
W uzasadnieniu wyroku, Sąd pierwszej instancji zaznaczył, że zaskarżona decyzja została wydana w postępowaniu wznowieniowym, a zatem Sąd nie kontrolował decyzji w sprawie przeniesienia odpowiedzialności podatkowej na skarżącego, jako osoby trzeciej, za zaległości podatkowe spółki. Przedmiotem tego postępowania nie było ponowne rozpoznanie sprawy we wszystkich jej aspektach tj. wynikających z art. 116 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, tj. ze zm.) – dalej jako: "O.p.". WSA w Gliwicach podkreślił, że zaprezentowane we wniosku o wznowienie postępowania okoliczności faktyczne i dowody nie były istotne w rozumieniu art. 240 § 1 pkt 5 O.p., czyli nie podważają konstatacji organu, że stan niewypłacalności spółki istniał już 31 grudnia 2012 r. W tym kontekście organ dokonał prawidłowej wykładni i właściwie zastosował art. 116 § 1 pkt 1 lit. a O.p. w zw. z art. 11 ust. 1 i 21 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012, poz. 1112) – dalej jako: "p.u.n.". Jednocześnie przy tym Sąd zastrzegł, że argumentacja DIAS w kontrolowanej decyzji nie była wyczerpująca i wymagała uzupełnienia, co jednak nie mogło wpłynąć na ocenę zaskarżonej decyzji z punktu widzenia trafności finalnego rozstrzygnięcia sprawy w przedmiocie wznowienia postępowania. Wyrok ten w całości dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych (http://orzeczenia.nsa.gov.pl, dalej w skrócie CBOSA).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
