Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. III FSK 4231/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 23 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 147/21 w sprawie ze skargi J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 3 grudnia 2020 r., nr SKO.4140/54/2020 w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2016 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie na rzecz J. M. kwotę 3817 (słownie: trzy tysiące osiemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 23 marca 2021 r., sygn. akt I SA/Rz 147/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie (dalej: WSA, Sąd pierwszej instancji) oddalił skargę J. M. (dalej: Skarżący) na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie (dalej: SKO) z dnia 3 grudnia 2020 r. w przedmiocie łącznego zobowiązania pieniężnego za 2016 r.
Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan sprawy:
Skarżący jest właścicielem nieruchomości gruntowych, tj. gruntów rolnych, leśnych, gruntów pozostałych (w tym także gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej), a także posadowionych na tych gruntach budynków mieszkalnych, budynków pozostałych oraz budowli. Jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą pod firmą: J. M. "[...]", w zakresie między innymi pozaszkolnych form edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych.
Sporną okolicznością w przedmiotowej sprawie było opodatkowanie, według stawek właściwych dla prowadzenia działalności gospodarczej, budynku sklasyfikowanego jako budynek produkcyjno-usługowy i gospodarczy dla rolnictwa o pow. użytkowej 2 283 m2. Z tej części powierzchni budynku w złożonej informacji, jako związaną z prowadzeniem działalności zadeklarowano pow. 829 m2 (arena 400 m2, restauracja 156 m2 i hotel 273 m2). Powierzchnię 1 454 m2 ujęto w informacji jako zajętą na cele prywatne, związane z prowadzoną działalnością rolną.
Skarżący podał, że łączna powierzchnia areny dla koni wynosi 1 425 m2, zaś zajęta na potrzeby prowadzonej przez niego działalności jest ta jej cześć, która nie przekracza 400 m2. Sama arena bowiem w 2016 r. przedzielona była drewnianym ogrodzeniem (płotkiem), które było ruchome i rozdzielało obie części. Część niezwiązana z prowadzeniem działalności gospodarczej, według Skarżącego, wykorzystywana była do przechowywania sprzętów rolniczych oraz płodów rolnych. Pozostała część była wykorzystywana na prowadzenie zajęć z jazdy konnej, trenowanie koni oraz oprowadzanie na koniu. Skarżący zadeklarował, że w 2016 r. miał 34 konie, z czego tylko 4 były wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Pozostałymi końmi, zajmowali się członkowie jego rodziny.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
