24.01.2024 Podatki

Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. III FSK 3692/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jacek Pruszyński, Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Malinowska, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J.K. i K.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 12 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Ol 472/20 w sprawie ze skargi J.K. i K.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 28 maja 2020 r. nr SKO.53.580.2020 w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2018 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z 12 listopada 2020 r., sygn. akt I SA/Ol 472/20 oddalił skargę J.K. i K.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z 28 maja 2020 r., nr SKO.53.580.2020 w przedmiocie zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2018 r. Jako podstawę prawną orzeczenia Sąd I instancji wskazał art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) – dalej jako: "P.p.s.a."

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wnieśli J.K i K.K. Na podstawie art. 174 pkt 1 P.p.s.a. zarzucili naruszenie prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

1) art. 145 § 1 pkt 1 lit b) P.p.s.a. w zw. z art. 7 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1785 ze zm.) – dalej jako: "u.p.o.l." w zw. z art. 2 pkt 9a ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2176 ze zm.) – dalej jako: "u.r.o.d." poprzez błędną jego wykładnię polegającą na przyjęciu, że "zwolnienie podatkowe co do spornej altany nie przysługuje z uwagi na przekroczenie wysokości jak i powierzchni zabudowy wskazane w ustawie i regulaminie ogrodu", podczas gdy prawidłowa jego wykładnia (w oparciu o materiał dowodowy zebrany z sprawie) winna skutkować uznaniem, iż powierzchnia zabudowy altany wynosi 31,1 m2 (jest to okoliczność bezsporna w poprzedniej decyzji organu odwoławczego z 11 września 2019 r. SKO.53.1046.2019 oraz decyzji organu I instancji z 24 lipca 2019 r., a także stanowiska Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego z 24 lutego 2017 r.), zaś wysokość przedmiotowej altany wynosi 4,6 m (ustalona na podstawie § 6 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2019 r., poz. 1065 ze zm.) – dalej jako "rozporządzenie" tj. aktu wykonawczego do ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane), tym samym występują przesłanki do zwolnienia przedmiotowego obiektu z podatku od nieruchomości zgodnie z powołanymi przepisami;

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty