Stan techniczny dachu a status budynku w rozumieniu przepisów podatkowych - Wyrok NSA z dnia 25 lipca 2023 r., sygn. III FSK 1542/22
Obiekt budowlany, który posiada fundamenty, ściany i częściowo dach, mimo ich złego stanu technicznego, nadal spełnia definicję budynku według art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Borszowski, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Olesińska (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F.W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 11 sierpnia 2022 r. sygn. akt I SA/Ol 341/22 w sprawie ze skargi F.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 4 kwietnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości 2017 r. oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
III FSK 1542/22 | | |UZASADNIENIE
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 sierpnia 2022 r., sygn. akt I SA/Ol 341/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę F.W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia 4 kwietnia 2022 r. w przedmiocie ustalenia, po wznowieniu postępowania, wysokości podatku od nieruchomości za 2017 r.
Przedstawiając dotychczasowy przebieg postępowania WSA podał, że decyzją z 7 stycznia 2017 r. Prezydent O. ustalił stronie zobowiązanie w podatku od nieruchomości na 2017 r. w wysokości 55.916 zł, przyjmując do podstawy opodatkowania znajdujące się na działkach o nr [...],[...],[...],[...] oraz [...] w O. przy ul. J. budynki pozostałe o powierzchni 578,07 m² i grunty pozostałe o powierzchni 129.241 m². Postanowieniem z 18 maja 2021 r. organ I instancji, powołując art. 240 § 1 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, dalej: O.p.), wznowił postępowanie zakończone ostateczną decyzją, a następnie decyzją z 15 października 2021 r. uchylił tę decyzję w całości i ustalił zobowiązanie w podatku od nieruchomości na 2017 r. w wysokości 55.322 zł za budynki pozostałe o powierzchni 496,69 m² i grunty pozostałe o powierzchni 129.241 m². W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia podano, że 19 marca 2021 r. podatnik złożył korektę informacji IN-1, w której wykazał budynki o powierzchni 89 m². Wraz z korektą podatnik złożył opinię rzeczoznawcy majątkowego J.K. z 28 grudnia 2020 r. dotyczącą stanu zagospodarowania nieruchomości oraz stanu technicznego budynków. Wskazano, że wyniki przeprowadzonego postępowania dowodowego, w tym oględziny nieruchomości oraz zeznania świadków K.G., J.J. i J.Z., potwierdzają, że dwa budynki (z czterech) o powierzchni użytkowej: 87,30 m² (budynek położony na działce nr [...]) i 409,39 m² (budynek położony na działce nr [...]; dalej: "obiekt nr 4") odpowiadają definicji z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716 ze zm., dalej: u.p.o.l.), co powoduje, że podlegają one opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Decyzja organu I instancji w części dotyczącej opodatkowania obiektu nr 4 na działce o nr [...] stała się przedmiotem odwołania strony. Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji, Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że analiza akt, a w tym informacji podatkowych składanych przez stronę, wyniki oględzin nieruchomości, dane z ewidencji gruntów i budynków oraz zeznania świadków, prowadziły do wniosku, że nie wszystkie obiekty budowlane zakwalifikowane w ostatecznej decyzji wymiarowej do przedmiotów opodatkowania odpowiadały definicji budynku z art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l., co uzasadniało wznowienie postępowania i ustalenie zobowiązania podatkowego w innej wysokości. Jednocześnie Kolegium podzieliło stanowisko organu I instancji, że obiekt nr 4, mimo złego stanu technicznego, odpowiada definicji budynku z art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l. W ocenie organu, jest to obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, gdyż jest wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych i posiada fundamenty, zaś spór w sprawie sprowadza się tylko do tego, czy obiekt posiada dach. Odnosząc się do tej kwestii, organ stwierdził, że wbrew twierdzeniom strony, nie można uznać, że obiekt nr 4 jest zupełnie pozbawiony dachu. Z opinii rzeczoznawcy majątkowego wynika, że dach w wielu miejscach jest zarwany (zawalony). Istnienie dachu potwierdzają także dołączone do opinii fotografie obiektu. Ponadto istnienie dachu, który grozi zawaleniem, potwierdzają również zeznania świadków, a z protokołu z oględzin przeprowadzonych 28 kwietnia 2021 r. wynika, że obiekt posiada dach, który jest częściowo zawalony. W tych okolicznościach organ przyjął, że jakkolwiek stan techniczny dachu obiektu nr 4 jest bardzo zły, a nawet jest on częściowo zawalony, to jednak fizycznie dach ów istnieje, a zatem obiekt spełnia przesłanki uznania go za budynek w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
