Wyrok NSA z dnia 16 grudnia 2022 r., sygn. III OSK 1856/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 12 czerwca 2019 r. sygn. akt II SA/Bd 199/19 w sprawie ze skargi W. G. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy z dnia 20 grudnia 2018 r. nr 37/K-18 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy na rzecz W. G. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z 12 czerwca 2019 r. sygn. akt II SA/Bd 199/19 po rozpoznaniu sprawy ze skargi W. G. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy z 20 grudnia 2018 r. nr 37/K-18 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania, na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) dalej "p.p.s.a." uchylił zaskarżone postanowienie (pkt 1) oraz zasądził od Komendanta Wojewódzkiego Policji w Bydgoszczy na rzecz W. G. kwotę 480 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (pkt 2).
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że organ błędnie stwierdził niedopuszczalność odwołania od decyzji o zawieszeniu skarżącego w czynnościach służbowych, wniesionego i podpisanego przez aplikanta adwokackiego. Komendant Wojewódzki Policji w Bydgoszczy nietrafnie przyjął, że pełnomocnik skarżącego nie udokumentował upoważnienia dla aplikanta do wniesienia i podpisania odwołania i w konsekwencji niewłaściwie uznał, że odwołanie wniosła osoba nieuprawniona. Zdaniem Sądu pierwszej instancji nieskuteczne było wezwanie strony do uzupełnienia braku formalnego odwołania. Mając na uwadze, że wnoszący odwołanie aplikant nie czyni tego we własnym imieniu, a w imieniu strony postępowania, niezłożenie przez pełnomocnika stosownego upoważnienia winno skutkować wezwaniem pełnomocnika do złożenia upoważnienia dla aplikanta na podstawie art. 64 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.) zwanej dalej "k.p.a." Natomiast organ ograniczył się do wezwania do uzupełnienia braku w zakresie dołączenia pełnomocnictwa udzielonego pełnomocnikowi przez stronę i brak ten pełnomocnik skarżącego uzupełnił. W takim stanie rzeczy nie można przyjąć, że odwołanie nie pochodzi od strony, lecz wniosła je osoba nieposiadająca legitymacji procesowej. Ponadto Sąd zauważył, że zaskarżone postanowienie nie zawiera oznaczenia strony i zostało doręczone wyłącznie skarżącemu, z pominięciem pełnomocnika. Sąd Wojewódzki zwrócił też uwagę, że niezrozumiałe jest kwestionowanie przez organ skuteczności procesowej podpisania odwołania przez aplikanta adwokackiego w sytuacji, w której 24 grudnia 2018 r. wpłynęło do organu pismo pełnomocnika skarżącego odnoszące się do tych wątpliwości, potwierdzające umocowanie aplikanta do dokonania spornej czynności, wskazujące na wezwanie wyłącznie do przedłożenia pełnomocnictwa od strony. Do tego pisma dołączono upoważnienie do zastępstwa procesowego w tej sprawie dla aplikanta adwokackiego datowane na 14 listopada 2018 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
