Skutki przekroczenia parametrów urbanistycznych w planowaniu przestrzennym - Wyrok NSA z dnia 14 grudnia 2022 r., sygn. II OSK 1882/22
Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego musi być zgodny z ustalonymi w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy maksymalnymi parametrami i wskaźnikami urbanistycznymi; przekroczenie tych wartości oznacza rażącą sprzeczność z prawem i pociąga za sobą nieważność planu w tym zakresie.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: sędzia NSA Roman Ciąglewicz sędzia del. WSA Grzegorz Antas (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 24 maja 2022 r., sygn. akt II SA/Op 111/22 w sprawie ze skargi Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 4 lutego 2022 r., nr IN.I.743.4.2022.KM w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z 24 maja 2022 r., II SA/Op 111/22 oddalił skargę Gminy [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z 4 lutego 2022 r., nr IN.I.743.4.2022.KM w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W odniesieniu do ustaleń faktycznych i prawnych, które stały za wydanym orzeczeniem, Sąd I instancji stwierdził, że Wojewoda Opolski rozstrzygnięciem nadzorczym z 4 lutego 2022 r., działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372 ze zm.), dalej: u.s.g., oraz art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741 ze zm.), dalej: u.p.z.p., stwierdził nieważność uchwały nr [...] Rady [...] z dnia [...] grudnia 2021 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "ulica B. [...]" w X. (Dz. Urz. Woj. Opol. z [...] r. poz. [...]), dalej: m.p.z.p. w zakresie terenów oznaczonych na rysunku planu symbolami [...], [...] i [...] oraz odpowiadających im ustaleń w treści uchwały - § 5 ust. 1 (karta terenu nr [...]), § 5 ust. 4 (karta terenu nr [...]) i § 5 ust. 5 (karta terenu nr [...]). Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ wskazał, że kwestionowany akt narusza zasady sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wskutek zignorowania wiążącego charakteru przepisów Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego X. przyjętego uchwałą nr [...] Rady [...] z dnia [...] lipca 2018 r. (dalej: Studium), co oznacza uchybienie art. 9 ust. 4 u.p.z.p. Powyższa wadliwość odnosi się do ustalenia maksymalnej intensywności zabudowy na terenie oznaczonym jako [...] i [...] oraz maksymalnej wysokości zabudowy na terenie oznaczonym jako [...]. W tym zakresie Wojewoda Opolski wyjaśnił, że m.p.z.p. znajduje się w granicy dwóch jednostek urbanistycznych: Y. oraz Z. Tereny o symbolu [...], [...] i [...] położone są w granicy strefy usługowej [...]. Dla terenu o symbolu [...] ustalono w m.p.z.p. wysokość zabudowy do 40 m, podczas gdy zapisy Studium dopuszczają dla strefy usługowej ([...]) wartości graniczne wysokości przyjęte dla zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej i zabudowy usługowej (s. 212 Studium) - 12-15 m. Dla terenu o symbolu [...] ustalono z kolei w m.p.z.p. maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy o wartości 2,5 w sytuacji, gdy zapisy Studium dopuszczają dla sfery usługowej ([...]) graniczne wartości przyjęte dla zabudowy usługowej (s. 212 Studium) o wartości do 2,0. Podobna sytuacja dotyczy terenu o symbolu [...], dla którego ustalono w m.p.z.p. maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy na poziomie do 2,4, gdy zapisy Studium dopuszczają dla strefy usługowej ([...]) graniczne wartości przyjęte dla zabudowy usługowej (s. 212 Studium) jako maksymalny wskaźnik intensywności zabudowy o wartości do 2,0. Organ nadzoru wskazał, że stwierdzone odstępstwo od polityki przestrzennej w zakresie wskaźników dla terenów zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej lub zabudowy usługowej ([...]) i zabudowy usługowej ([...] i [...]) nie znajduje uzasadnienia ani w stanie istniejącym, ani we wcześniejszych ustaleniach miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Zdaniem organu, Studium nie daje podstaw do tak swobodnego modyfikowania polityki przestrzennej, jak uczyniono to w kontrolowanej uchwale. Na stronie 268 Studium zawarto następującą dyrektywę interpretacji zapisów studium: "Uznaje się, że miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego nie naruszają ustaleń studium wtedy, gdy: - wypełniają kierunki zagospodarowania przestrzennego, - wypełniają lub rozszerzają zakazy, - wypełniają lub rozszerzają nakazy." W opisanej sytuacji - ustaleniu wskaźnik maksymalnej wysokości zabudowy na poziomie dwukrotnie większym niż zakłada to polityka przestrzenna oraz podniesienie maksymalnej intensywności zabudowy o 20% - nie ma mowy ani o rozszerzeniu zakazu ani o rozszerzeniu nakazu. Wręcz przeciwnie - wystąpiło tu istotne poluzowanie ograniczeń w zabudowie i zagospodarowaniu terenu względem tych, jakie określono w Studium. Związanie Rady [...] ustaleniami Studium, jak podkreślił Wojewoda Opolski, oznacza, że dla nowych terenów wyznaczanych pod zabudowę, bądź dla takich, na których zabudowa nie osiągnęła jeszcze granicznej powierzchni lub intensywności określonych w Studium, istnieje ustawowy, bo wynikający z art. 9 ust. 4 u.p.z.p., obowiązek przestrzegania jego ustaleń.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
