Wyrok NSA z dnia 4 października 2022 r., sygn. I OSK 1735/19
Dnia 4 października 2022 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Karol Kiczka Sędziowie: sędzia NSA Piotr Niczyporuk sędzia NSA Piotr Przybysz (sprawozdawca) po rozpoznaniu w dniu 4 października 2022 roku na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2107/18 w sprawie ze skargi K. P. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 20 lipca 2018 r. znak DZ.WPA-1.4241.81.2018.1.MC w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz K. P. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Uzasadnienie:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi K. P. na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z 20 lipca 2018 r., znak DZ.WPA-1.4241.81.2018.1.MC, w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania, wyrokiem z 12 marca 2019 r., VII SA/Wa 2107/18, uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z 15 czerwca 2018 r., a ponadto zasądził od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz skarżącego K. P. kwotę 597 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Skargę kasacyjną na powyższe rozstrzygnięcie złożył Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, zaskarżając wyrok w całości. Wyrokowi Sądu I instancji zarzucił naruszenie przepisów postępowania, które to uchybienie miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest naruszenie:
1. art. 134 § 1 w zw. z art. 141 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) - dalej jako "p.p.s.a.", poprzez dokonanie przez Sąd błędnej oceny stanu faktycznego sprawy w ten sposób, że Sąd uznał, że z powodu braku tożsamości okoliczności faktycznych zachodzącego pomiędzy uchylonymi w zaskarżonym wyroku postanowieniami, a decyzją Organu z 26 marca 2014 r. nie wystąpił przypadek res iudicata, uzasadniający zastosowanie art. 61a § 1 k.p.a. Uzasadniając swoje stanowisko, Sąd wskazał, że Miejsce Obsługi Pasażerów (dalej jako: "MOP"), uznawane jest za obiekt i urządzenie obsługi uczestników drogi, a nie fragment jezdni głównej drogi ekspresowej, co jest całkowicie zbieżne ze stanem faktycznym decyzji Organu z 26 marca 2014 r., w której to Organ także wskazał, że MOP Syców Północ nie jest drogą w rozumieniu art. 4 pkt 1 ustawy o drogach publicznych. Na skutek powyższego naruszenia Sąd błędnie stwierdził, że nie było podstaw do zastosowania przez Organ art. 61a § 1 k.p.a. z powodu zaistnienia res iudicata;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
