Wyrok NSA z dnia 29 września 2022 r., sygn. II OSK 3199/19
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie sędzia NSA Tomasz Zbrojewski (spr.) sędzia del. WSA Jan Szuma po rozpoznaniu w dniu 29 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej M. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2615/18 w sprawie ze skargi M. N. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 września 2018 r., nr 1354/2018 w przedmiocie odstąpienia od nałożenia obowiązków 1. oddala skargę kasacyjną, 2. oddala wniosek B. W., Z. K., B. B. o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 maja 2019 r., sygn. akt VII SA/Wa 2615/18, oddalił skargę M. N. na decyzję Mazowieckiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 28 września 2018 r., nr 1354/2018, w przedmiocie odstąpienia od nałożenia obowiązków.
Powyższą decyzją organ odwoławczy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r. poz. 1257, zwana dalej: "k.p.a."), utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla m.st. Warszawy z dnia 17 lipca 2018 r., nr IIOT/372/2018, wydaną w oparciu o art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2018 r. poz. 1202), orzekającą o odstąpieniu od nałożenia obowiązków wynikających z art. 51 Prawa budowlanego w odniesieniu do robót budowlanych na strychu budynku mieszkalnego wielorodzinnego położonego na działce nr ewid. [...] z obr. [...] przy ul. [...] [...] w W.
Sąd I instancji wskazał, że podstawową kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie jest to, czy istniały podstawy do ingerencji organów nadzoru budowlanego w prace budowlane prowadzone przez B. W. na strychu budynku przy ul. [...] [...] w W. Sąd podał, że z protokołu czynności kontrolnych przeprowadzonych w dniu 19 maja 2018 r. wynika, że na strychu trwają prace remontowo-wykończeniowe polegające na "obłożeniu ścian płytami G-K i panelami ściennymi, położeniu płyt paździerzowych na wyższej części strychu oraz wykonaniu okładziny tynkarskiej na trzonie kominowym. Wejście na strych możliwe tylko przez otwór w stropie o wymiarach 78 x 66 cm poprzez schody tzw. strychowe. Nie stwierdzono ingerencji w elementy konstrukcyjne budynku. Nie stwierdzono istnienia zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i mienia". Sąd Wojewódzki podzielił stanowisko organów, że ww. roboty nie wymagały uzyskania pozwolenia na budowę, ani zgłoszenia właściwemu organowi administracji architektoniczno-budowlanej. Sąd I podkreślił, że podstawę wydania nakazu z art. 51 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego mogłoby stanowić stwierdzenie, że powstał stan zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia. Jednakże dokumentacja zgromadzona w sprawie w postaci protokołu oględzin i materiału zdjęciowego wyklucza możliwość, aby prace remontowo-wykończeniowe prowadzone na stychu stanowiły zagrożenie dla lokalu nr 2 należącego do skarżącego. Z protokołu oględzin wynika, że wykonane prace nie ingerują w elementy konstrukcyjne budynku i nie stanowią zagrożenia dla bezpieczeństwa ludzi i mienia. Tym samym, w ocenie Sądu, organy nadzoru niewadliwie uznały, na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego, że brak jest podstaw do nałożenia na inwestora obowiązku wykonania określonych robót lub czynności w celu doprowadzenia wykonanych robót do stanu zgodnego z prawem. Ustalenie organów, że wykonywane prace nie wymagają uzyskania pozwolenia na budowę ani zgłoszenia i nie powstał stan zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mienia, zwalniało je od badania, czy inwestor posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Sąd zaznaczył również, że dokonane ustalenia nie potwierdzają także twierdzeń skarżącego, że zarysowania ścian jego lokalu mogą być spowodowane pracami przeprowadzonymi aktualnie na strychu. Sam skarżący ogranicza się tylko do twierdzeń, nie przedstawiając żadnych dokumentów na ich poparcie. Sąd I instancji przyznał rację organowi odwoławczemu, że zarzuty dotyczące remontu samego dachu, likwidacji wyłazu i zastąpienia go dwoma oknami połaciowymi usytuowanymi pomiędzy kominem nie mogły być oceniane po raz kolejny, bowiem w tym zakresie PINB zajął już stanowisko w decyzji z dnia 2 lutego 2017 r., utrzymanej w mocy przez organ odwoławczy decyzją z dnia 24 marca 2017 r., od której skarżący nie wniósł skargi do sądu administracyjnego. Ponowne wszczęcie postępowania i wydanie decyzji w sprawie poprzednio rozstrzygniętej inną decyzją ostateczną stanowiłoby rażące naruszenie prawa, dające podstawę do stwierdzenia nieważności takiej decyzji.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
