Wyrok NSA z dnia 20 września 2022 r., sygn. III OSK 1299/21
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie Sędzia NSA Tamara Dziełakowska (spr.) Sędzia del. WSA Maciej Kobak po rozpoznaniu w dniu 20 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 stycznia 2019 r. sygn. akt III SA/Łd 937/18 w sprawie ze skargi T. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 24 sierpnia 2018 r. nr SKO.4113.58.2018 w przedmiocie przyznania dodatku mieszkaniowego uchyla zaskarżony wyrok oraz decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 24 sierpnia 2018 r. nr SKO.4113.58.2018 i poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 21 czerwca 2018 r. znak: SOC.IV.71470/032092/18/143157/000003/18.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 22 stycznia 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (sygn. akt III SA/Łd 937/18) oddalił skargę T. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z 24 sierpnia 2018 r., utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji z 21 czerwca 2018 r. w przedmiocie przyznania dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z 21 czerwca 2018 r. Prezydent Miasta Łodzi przyznał T. J. dodatek mieszkaniowy na okres od 1 lipca do 31 grudnia 2018 r. w wysokości 95,01 złotych miesięcznie.
Odwołanie od powyższej decyzji złożył T. J. , podnosząc, że w sprawie błędnie przyjęto, iż zwrot nadpłaconego podatku dochodowego stanowi dochód jego gospodarstwa domowego.
Decyzją z 24 sierpnia 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., art. 1 ust. 1 ustawy z 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 570) oraz art. 2 – art. 7 ustawy z 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 180) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. Jak wskazał organ odwoławczy skarżący, posiadający lokatorskie, spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego o powierzchni użytkowej 27,18 m2, złożył wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Z treści wniosku wynika, że we wskazanym lokalu prowadzi gospodarstwo domowe wraz żoną i w okresie ostatnich 3 miesięcy poprzedzających dzień jego złożenia osiągnął miesięczny dochód w przeliczeniu na jedną osobę w wysokości 643,90 złotych. Na dochód złożyły się emerytura żony za okres od marca do maja 2018 r., składka zdrowotna z PUP, zwrot nadpłaconego przez żonę podatku za 2017 r., który miał miejsce w marcu 2018 r. Miesięczny dochód dwuosobowego gospodarstwa domowego wyniósł 1.287,79 zł. Zdaniem Kolegium zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy z 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych za dochód skarżącego należy uznać wszystkie przychody finansowe uzyskane w okresie przyjmowanym do wyliczenia dodatku mieszkaniowego (tj. od marca do maja 2018 r.), które mogły zostać przez niego przeznaczone na pokrycie wydatków mieszkaniowych. Bez znaczenia pozostaje, za jaki okres ubiegającemu się o dodatek mieszkaniowy przysługiwały przychody faktycznie wypłacone w okresie trzech miesięcy poprzedzających dzień złożenia wniosku. Istotne jest jedynie to, że świadczenia te, bez względu na okres, za jaki przysługiwały, rzeczywiście zasiliły budżet strony. Ponieważ w ww. przepisie nie wyłączono "zwrotu podatku" z katalogu dochodów branych pod uwagę przy ustalaniu wysokości dodatku mieszkaniowego, powoływane przez stronę okoliczności faktyczne nie mogą zostać uwzględnione.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
